What Makes Me A Bitch
The Thoughts (?) Of A Very Very Blonde Blogger

Δευτέρα 16 Αυγούστου 2010

Eminem: Recovery

      Σε αυτόν τον καιρό που θα κάτσω Αθήνα, δηλαδή δυο ημέρες, excusez moi, μια ήθελα να πω, είπα να ξεπετάξω κι ένα review διαφορετικό απ' όσα έχω κάνει. Ναι, ξέρω, άκους εκεί ένα κορίτσι να κάνει review σε rap album και μάλιστα από male artist. Κι εγώ τολμώ να το κάνω ρε καρακατινίτσες, για να σας την σπάσω! Bitch είμαι έτσι κι αλλιώς, καλό είναι να σας την σπάω που και που, έτσι; Πριν, όμως, αρχίσω, οφείλω να δώσω ένα credit στον αδελφό μου γιατί αν αυτός δεν άρχιζε ν' ακούει Eminem, δεν θα είχε αγοράσει το Recovery (εγώ προσωπικά θα το κατέβαζα από το Ίντερνετ, σίγα μην το αγόραζα, δεν τρελάθηκα ακόμα) και δεν θα το έκανα εγώ review.
  Το καλό με το Recovery είναι ότι ακόμα κι αν δεν ακούς αμερικάνικη ραπ φανατικά, αυτό θα το ακούσεις ευχάριστα ή ... όχι ακριβώς γιατί αν δεν πάθεις καρδιακό με την εισαγωγή του Cold Wind Blows, θα πρέπει να είσαι τυχερός/ή ή να μην ξέρεις τι σου γίνεται. Το θέμα είναι απλό: The Real Slim Shady is back κι όποιος γουστάρει ακολουθεί. Φυσικά κάτι τέτοιο επιχείρησε να κάνει κι όταν ανακοίνωσε το comeback του στο Crack A Bottle με την βοήθεια του Dr. Dre και του 50 Cent έναν χρόνο πριν, μόνο που το Relapse θεωρήθηκε το χειρότερο του album κι ας του πήρε τέσσερα  χρόνια για να το γράψει. Όπως και να 'χει το πράγμα, με το Recovery προσπαθεί να κλείσει τις τρύπες που άνοιξε το προηγούμενο album. Δεν τα καταφέρνει κι άσχημα ομολογουμένως...
      Φυσικά κι έχουμε πολλή αθυροστομία και τσαμπουκά στο πρώτο κομμάτι, αλλά στο Talkin' 2 Myself αναρωτιέται "is anybody out there?". Φυσικό το βρίσκω με τόσες κοτσάνες που έχει κάνει, αλλά είναι κι ένας λόγος που τον αγάπησε το κοινό κι έγινε διάσημος παγκοσμίως. Ως τραγούδι δεν μ' εξιτάρει ιδιαίτερα, όπως και το On Fire και το Won't Back Down που θα μπορούσε να γίνει ο ύμνος του στριπτιζάδικου. Ευτυχώς, όμως, στο W.T.P. επιστρέφει στα γνώριμα του λημέρια, αλλά το κλίμα αλλάζει τελείως στο Goin' Through Changes που δεν είναι τόσο οργισμένο όσο τα προηγούμενα. Το Not Afraid, παρθενικό single, #1 στο Billboard με πολύ ωραίο video, είναι από τα καλύτερα τραγούδια στο Recovery. Highlight είναι και το No Love με το sample από Moby, την πολύ καλή παραγωγή και την συμμετοχή του Lil' Wayne, καθώς και το διαφορετικό Cinderella Man. Στο συνήθως γρουσούζικο νούμερο 13 βρίσκεται το So Bad, που θα μπορούσε να μου θυμίζει το The Real Slim Shady, αλλά δεν είναι τόσο καρτουνίστικο όσο αυτό το παλιό του single, με το έξυπνο beatbox και τον αυτοσαρκασμό (I'm American dream/ I'm the definition the white trash ballin'). Δεν είναι και το επόμενο When I'm Gone φυσικά όπως και κανένα τραγούδι σ' αυτό το album, αλλά τώρα ποιος κάθεται να συγκρίνει τώρα; Κι εξυπακούεται το Love The Way You Lie παρόλη την παράνοια του στίχου. Τέλος, το You're Never Over μου ψιλοθυμίζει το Beautiful.
    Το πρόβλημα είναι με τους στίχους σε μερικά τραγούδια. Καταρχήν ο στίχος του Cold Wind Blows που λέει "I guess this is how you made me" είναι καθαρό ψέμα. Αφού μόνος του έκανε τις μαλακίες που έκανε, γιατί τα ρίχνει στους άλλους; Και κάπως έτσι δεν μπορούμε να πιστέψουμε όταν λέει "I'm goin' through changes" ή "It was my decicion to keep clean, I did it for me" αφού 5-6 κομμάτια πιο πριν λέει "I'll be nicer to women when Aquaman drows and Torchman swims". Υπάρχουν κι άλλες τέτοιες έντονες διαφορές όσον αφορά τους στίχους. Στο No Love, πιθανόν μια επίθεση σε κάποια πρώην, λέει πως παράταει τον μισογυνισμό επισημάνοντας στα one night stands του "bitch, you get no love" μα το So Bad ακυρώνει ολοκληρωτικά όλα όσα είπε ("I can hold you in the mornin' but the evening I gotta go cause I'm on to the next girl"). Πως μπορεί κανείς να ξεκαθαρίσει ποιός είναι ο Eminem επί εποχής Recovery;
      Παρόλ' αυτά, το album αυτό έχει πολύ καλές παραγωγές (τι διάολο, Dr. Dre είναι!) κι αποδεικνύει πως όσο στην καρακοσμάρα του είναι ο Eminem ως άνθρωπος, τόσο καλός μουσικός είναι. Το μόνο που χρειάζεται είναι να ξεκαθαρίσει ποιός είναι γιατί αυτό είναι το Α και το Ω στην μουσική του, το στοιχείο που τον καθιέρωσε ως τον μοναδικό λευκό rapper με παγκόσμια καριέρα. 8/10
                                          01 - Cold Wind Blows
                                          02 - Talkin’ 2 Myself (feat Kobe)
                                         03 - On Fire
                                         04 - Won’t Back Down (feat Pink)
                                         05 - W.T.P.
                                        06 - Going Through Changes
                                        07 - Not Afraid
                                        08 - Seduction
                                       09 - No Love (feat Lil Wayne)
                                       10 - Space Bound
                                       11 - Cinderella Man
                                       12 - 25 To Life
                                       13 - So Bad
                                       14 - Almost Famous
                                       15 - Love The Way You Lie (feat Rihanna)
                                       16 - You’re Never Over
                                         17 - Untitled

4 σχόλια:

musicbug είπε...

Gia mena einai ena apo ta kalytera albums tis xronias! Etsi apla :-))

the writer είπε...

Κι εμένα έτσι σύνθετα!

Provato είπε...

Love The Way You Lie είναι ΛΑΤΡΕΜΕΝΟ, μου αρέσει κ το video clip τρελά, Megan 4 ever

the writer είπε...

Το τραγούδι απλά <3. Το video δεν το γουστάρω, υστερία σκέτη είναι.