What Makes Me A Bitch
The Thoughts (?) Of A Very Very Blonde Blogger

Σάββατο 5 Μαρτίου 2011

Adele: 21

            Το 2008, η Αγγλία θεωρούσε πως βρήκε δυο διαδόχους της Amy Winehouse, την Adele και την Duffy. Η πρώτη ήταν σοβαρή κι ευαίσθητη  και μεταξύ μας... όχι κι ιδιαίτερα όμορφη ενώ η δεύτερη είχε μια τσαχπινιά κι ήταν και κούκλα, τα δυο αντίθετα άκρα δηλαδή. Έμοιαζε να επικρατεί η δεύτερη με το ντεμπούτο της μα τρια χρόνια μετά η Adele έκλεψε τα φώτα της με το 21, τον δεύτερο της δίσκο σ' αντίθεση με την Duffy που το Endlessly δεν έκανε τον ντόρο του ντεμπούτου, αλλά flopαρε. Άρα Duffy Vs Adele 1-1.Ο σκοπός του review δεν είναι βέβαια να συγκρίνουμε την μια με την άλλη, αλλά να εξετάσουμε το 21, να δούμε αν αξίζουν όλα τα εγκώμια των κριτικών και τις καλές πωλήσεις.
   Το Rolling In The Deep, πρώτο single του album, είναι ένα σκοτεινό uptempo που αναδεικνύει την εκπληκτική φωνή της Adele τόσο στις ψηλές όσο και στις χαμηλές νότες. Μετά έχουμε το Rumour Has It που το ανέφερα σε προηγούμενο ποστ, ένα πιανιστικό, ξέφρενο ξέσπασμα με θέμα έναν τυπά που με άλλη τα έχει ενώ άλλη αγαπάει. Τα επόμενα κομμάτια, από το 3-11 δεν είναι τόσο κεφάτα, με κυρίαρχα τα δυνατά heartbroken Turning Tables και Set Fire To The Rain και το συγκινητικό Someone Like You, όλα τους ν' ασχολούνται με χαμένες αγάπες που άφησαν όλες το στίγμα τους, θετικά ή αρνητικά ή που σβήνουν σιγά σιγά.
   Ενώ η Adele διηγήται τις ιστορίες αυτές με την συνοδεία της καταπληκτικής της φωνής, μπορεί κανείς να βυθιστεί στα συναισθήματα που προκαλούν και στην σκοτεινιά της μουσικής. Δεν είναι και δύσκολο να μεταφερθείς στο σκοτεινό Λονδίνο ενώ αυτές εκτελλίσονται, θυμήζοντας γι' άλλη μια φορά γιατί το 21 έκανε τους κριτικούς να πάθουν την έκσταση της ζωής τους και ταμεία των δισκάδικων να σπάσουν. Λίγα albums του είδους μπορούν να το κάνουν αυτό, don't you agree; (λέω του ει΄δους για να μην πεταχτεί κανείς και πει "Γιατί, εγώ ακούγοντας Kesha τα ίδια αισθάνομαι! :p)
    Σε μια εποχή, λοιπόν, που την Gaga την προσκινούν κι ατάλαντοι σαν τον Beiber και την Kesha μπαστακόνονται στις κορυφές των charts, είναι καλό να βλέπει κανείς και καμιά ταλαντούχα παρουσία να ανεβαίνει στην κορυφή και του Billboard και των UK Charts και να σπάει ρεκόρ (το 21 είναι το album του Ιανουαρίου με τις περισσότερες πωλήσεις στην Αγγλία). Το είπαμε, αξίζει το hype του. Σηκώνει κανείς αντίρρηση; 8/.10

4 σχόλια:

Queer Punk είπε...

Γλυκιά σαν βαθιά ανάσα καθαρού αέρα μετά τα τόσα dance/electro που σήμερα είναι μεγάλο trend στη μουσική βιομηχανία..που θα πάει θα φύγει και αυτό και θα μας έρθει άλλο είδος..just wait!

musicbug είπε...

Συμφωνώ στα περισσότερα που λες, είναι εξαιρετικό το άλμπουμ της και μαγκιά της που με τη φωνή της έχει κατακτήσει τον κόσμο, αλλά κάποια στιγμή θα κουράσει αν εμφανίζεται σε όλες μα όλες τις εκπομπές με μαύρα και τραγουδάει μπαλλάντες. Μην υποτιμάμε τη GaGa, είναι ό,τι καλύτερο έχει η ποπ αυτή τη στιγμή, ούτε τη Duffy που για μένα δεν άξιζε να πάει τόσο χάλια το νέο της άλμπουμ.

Neverlandean είπε...

Τέλεια, κι εγώ νόμιζα ότι θα χαθεί μετά το 19. Σίγουρα καλύτερο από το Endlessly που εκτός από μερικές ωραίες μπαλάντες ήταν σχετικά αδιάφορο.

the writer είπε...

George, άρα θα εξαφανιστεί κι η Kesha! Yeah!
Musicbug, νομίζω πως υπάρχουν ονόματα που κάνουν καλύτερη pop από την Gaga.
Neverlandean, αμ, δεν εξαφανίστηκε όσο κι αν το θέλαμε. Για την Duffy δεν ξέρω αν θα εξαφανιστεί, γιατί δηλώνει στεναχωρημένη μετά το flop του Endlessly που, ok, δεν είναι δα και το album για να σκίζεις τα σουτιέν σου, και θέλει και hiautus.