What Makes Me A Bitch
The Thoughts (?) Of A Very Very Blonde Blogger

Κυριακή 30 Μαΐου 2010

Eurovision Is Over! Let's Get Back To Serious Stuff!

   Ω, ναι, φίλοι μου, αυτή ήταν  Eurovision για φέτος. Take it or leave it.        
The  winner: Την συμπάθησα την Lena. Ωραίο ποπάκι, δεν αντιλέγω. Τώρα η Σουλιώτη μπορεί αν θέλει να σκάσει από το κακό της. Πρόβλημα της. Εμείς αγαπάμε την Lena.
The Big 4 and Norway: Για Γερμανία τα είπαμε. Η Αγγλία είχε ένα απίστευτα αδιάφορο τραγούδι. Καλά, η Ισπανία είχε κι αυτή μαλακία. Η Γαλλία προσπάθησε να βγάλει το επόμενο Μακαρένα, αλλά απ' ότι βλέπω θα πλασαριστεί στα beachόμπαρα. Τέλος, το τραγούδι της Νορβηγίας ήταν πολύ μα πολύ βαρετό...
Οι αδικίες: Γιατί η Δανία πήγε τόσο ψηλά; Δεν είναι δα και τόσο καλό! Το ίδιο ισχύει και για την Ραμονία. Γιατί το Βέλγιο στην 6η θέση; Κι η Κύπρος; Κι η Ισλανδία; Γιατί τόσο χαμηλά; Είναι τρελές αυτές οι χώρες!
About Us Now: Δεν περίμενα να μπούμε στην δεκάδα. Έλεγα και ξανάλεγα πως θα πιάσουμε πάτο, αλλά από ότι φαίνεται ο Αλκαίος το δούλεψε καλά και, τι να πω, θα του δώσω ένα μπράβο γιατί υποστήριξε ένα μπαζοτράγουδο πολύ καλά. Ελπίζω του χρόνου να στείλουμε ένα τραγούδι που ναι μεν να είναι στα Ελληνικά και να έχει στοιχεία της παράδοσης, αλλά να μην έχει τόσο κιτς. Αν πηγαίναμε με ένα καλύτερο τραγούδι θα είμαστε τυχεροί γιατί ο κόσμος θα έπρεπε να είχε ξενερώσει από την τόση μπαλάντα καθώς το ανατολικό μπλοκ δεν ήταν όσο ισχυρό όσο άλλες φορές. Τελικά στην Ελλάδα είμαστε πολύ ξανθιές!
Η Βαγιάνη: Προτιμούσα Μαγγίρες.
Τα προγνωστικά: Να τους πέσει ιερή κατάρα Βραχμαπούτρα επειδή βγάζουν τις κουλές κατατάξεις και ματιάζουν τους καλλιτέχνες! Έλεγαν την Βίσση 1η και βγήκε 9η, τον Ρουβά 2ο και τελικά βγήκε 7ος και τον Αλκαίο τον είχαν για χοντρό φαβορί. Να γεννηθούν επόμενη ζωή σκουλικαντέρες!
    Fun Facts:                                                                                                                                              1)Θα στήριζα περισσότερο Αζερπα'ι'τζάν αν έβλεπα ότι παραγωγός του τραγουδιού είναι ο Anders Bagge(είναι παραγωγός των Play, γι' αυτό).
2)Η προφορά του Κωστάλα είναι ακαταλαβίστικη!
3)Ο Ρίμπακ δεν μεγαλώνει ποτέ; Γιατί δεν μου φάνηκε να έχει αλλάξει καθόλου μα καθόλου.
4) Βρε βρε τους Άγγλους που το παίζουν ποιότητα και μας δίνουν δωδεκάρι!
                         Αυτά!
 
 
 


                                   

           

Παρασκευή 28 Μαΐου 2010

Eurovision: 2nd Semi - Final

          Σε αντίθεση με τον εντελώς απαράδεκτο ημιτελικό της Τρίτης, χθες το βράδυ τα πράγματα ήταν κάπως καλύτερα μα τα αποτελέσματα μάλλον αδίκησαν μερικούς και σε άλλους έδωσαν περισσότερο αέρα από τον κανονικό. Ας εξετάσω με τον δικό μου τρόπο τους υποψηφίους κι εσείς μπορείτε να με βρίσετε άφοβα.
Λιθουένια: Θυμάμαι, όταν ήμουν ακόμα Πέμπτη Δημοτικού, τότε που είχε γίνει η Eurovision της Αθήνας, όλοι τραγουδούσαμε We are the winners of Eurovision! We are! We are! Αχ, ωραίες εποχές.... Τέσπα, πολύ συμπαθητικό τραγουδάκι μα δυστυχώς δεν πέρασε (Γιατί κάθεσαι έτσι αναγνώστη; Κλάψε!)
Αρμίνια: Έλα μωρέ, συμπαθητικούλι είναι...για τα επίπεδα του διαγωνισμού τουλάχιστον. Έχω την εντύπωση πως αυτό θα πάει top 10.
Ίσραελ: Μάζεψτε τον παράφωνο, σας παρακαλώ! Λυπηθήτε με ρε παιδιά, αν όχι τα νιάτα μου, την ομορφιά μου τουλάχιστον:P
Ντένμαρκ: Ο τίτλος του τραγουδιού τους, A Moment Like This, μου θυμήζει ένα τραγούδι της Λιώνας. Και το τραγούδι δεν είναι δα και να κόβεις την φλέβα σου..
Σουίτσερλαντ : Το anthem του Φλωρινιώτη.
Σουίντεν: Στην Σουηδική μουσική έχω μια ιδιαίτερη συμπάθεια μα με τέτοιες συμμετοχές πως να περάσει στον τελικό; Και γιατί μπαλάντα; Πάνω από τις μισές χώρες με μπαλάντα ήρθαν, Anna μου. Αχ, καημένο μου κοριτσάκι, σου έριξαν κατάρα η Velvet κι οι Alcazar που προσπαθούν να πάνε στην Eurovision κάτι χρόνια και δεν πέρασες!
Αζερμπάιτζαν: Αυτό το ψευτό - rnb θα παίζεται στα ραδιόφωνα οπότε και να μην σας αρέσει, καλύτερα να το συμπαθήσετε τώρα! Εντάξει, στο top 10 θα μπει μα όχι στην πρώτη τριάδα but it's Eurovision darling, you never know.
 Ούκρε'ι'ν: Αγαπητή Αλιόσα, είσαι όμορφη κοπέλα και φωνάρα μα μου φαίνεται θα απολύσω τον ενδυματολόγο σου. Τι κουρέλι είναι αυτό;
 Δη Νέδερλαντς: Χέσε μας εσύ κι  η καψούρα σου και το σα λα λι σα λα λα σου!
Ραμονία: Αυτό πως λέγεται; Piano rock; Κι εσείς ρε παιδιά, θα με κάψετε με τις σπίθες σας! Πολύ κακό για το τίποτα.
Σλοβένια: Ένα ροκ συγκρότημα κοντράρεται με folk. Αποτέλεσμα; Άκυρο των ακύρων ω άκυρο!
Ίρλαντ: Μεγάλη φωνή με μια νική στο ενεργητικό της επιστρέφει κι εντυπωσιάζει. Μας τα 'παν κι άλλοι άλλες χρονιές.
Μπουλγκάρια: Το "ποιός είπε πως οι άγγελοι στην Γη δεν κατεβαίνουν" του Καραφώτη στα Βουλγαραγγλικά.
Σάιπρους: Μα φυσικά και Life Is Better In The Spring στην Κύπρο αφού μοιάζει με καλοκαίρι. Το ξέρω από προσωπική εμπειρία, έχω πάει εννοώ. Αυτός θα κονταροχτυπηθεί με τον Βέλγο σοβαρά.
Κροατιά (επίτηδες έβαλα τον τόνο στην λίγουσα): Σε μπούτι πέρνου 10. Σε αδιάφορο τραγούδι επίσης.
Τζώρτζια: Σκάσε μωρή καλλίφωνη! Μια χαρά τραγουδάς, αρκεί να μην φωνάζεις. Άντε μην μου σπάσεις καμιά φωνητική χορδή!
Τούρκε'ι': "Όχι, δεν θα στείλουμε  φέτος τσιφτετελοτράγουδο, ειπαν οι Τούρκοι. Θα ροκάρουμε καλά". Και το έκαναν.
         ΚΑΛΗ ΜΑΣ ΑΠΟΤΥΧΙΑ ΣΤΟΝ ΤΕΛΙΚΟ! ΟΙ ΜΠΑΣΤΟΥΝΟΒΛΑΧΟΙ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΠΕΘΑΙΝΟΥΝ, ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΣΚΙΑΖΕΙ ΦΟΒΕΡΑ ΚΑΜΙΑ!

Τετάρτη 26 Μαΐου 2010

Eurovision 1st Semi - Final

                                                            Ας δούμε τι έχουμε.
                                        
   Μολντόβα: Το τραγούδι είναι καλό για Eurovision τουλάχιστον μα ένα ερώτημα θα με τρώει για μια ζωή: ζήτησαν ενδυματολογικές συμβουλές από την Gaga; Κι αν ναι, γιατί η αποστολή του Star δεν μας προειδοποίησε, αλλά μας είπε απλά ότι είναι στα φαβορί; Μα να μην λυπούνται καθόλου αυτοί τον μέσο κανονικής διανοητικής κατάστασης άνθρωπο;
Ράσια: Εκτός από την φωνή του τραγουδιστή, όλα τα υπόλοιπα ήταν meh.
Εστόνια: Ο τραγουδιστής μου θύμησε πολύ κάτι χαζούς Άγγλους που έρχονται όλες τις εποχές του χρόνου στην Ελλάδα. Γι' αυτό και μόνο ΣΤΗΝ ΠΥΡΑ ΜΕ ΤΙΣ ΞΕΝΕΡΩΤΕΣ!
Σλοβάκα: Καλέ, πως ντύθηκαν έτσι αυτοί; Πόσους θάμνους χρειάστηκαν να κουρέψουν; Επίσης θάνατος στον χορογράφο τους!
Φίνλαντ: Ότι να 'ναι! Κι όσο για το τραγούδι, είναι η ακριβής μετάφραση του τελευταίου hit των Ζουζουνιών στα Φιλανδικά.
Λάτβια: Θέλει τεράστιο θάρρος για να βγεις να τραγουδίσεις με μια ρόμπα, αγάπη μου. Αυτό που σε σώζει είναι που τραγουδάς ένα τραγούδι στυλ "What Are We Living For". Απόλυτα επίκαιρο.
Σέρμπια: Από ποιόν το πήρε αυτό το σακάκι; Και ποιός είναι ο κομμωτής του; Κι χορογράφος του; Γιατί όλοι πρέπει να λιθοβοληθούν. Τουλάχιστον δεν θα μπορέσει να φωνάξει κανείς τους "Ο αναμάρτητος ας με λιθοβολήσει".
Βοσνία/ Ερζεγόβινα: Καλή εκτέλεση, χωρίς υπερβολές.Όαση μετά από τόσα κουλά.
Πόλαντ: Αδιάφορο. Α, επίσης κάποιος να κάνει μύνηση στην παράφωνη που ούρλιαζε.
Μπέλτζιουμ: Hey, respect! Το καλύτερο τραγούδι της βραδιάς με διαφορά. Κάτι ήξεραν κι οι Eurofans που ούρλιαζαν πριν ανακοινωθούν τ' αποτελέσματα "Belgium!".
Μάλτα: Μια από τις πιο όμορφες και πιο καλίφωνες παρουσίες της βραδιάς. Shame που δεν πέρασε.
Αλμπάνια: Καλό κομμάτι, αλλά το σακάκι της τραγουδίστριας ήταν παραφωνία κανονική και με τον νόμο.
Γκρις: Απαράδεκτο χορευτικό και τραγούδι. Παρόλα αυτά πορώσαμε όλο το στάδιο. Είναι εντελώς μπαστουνόβλαχοι οι Ευρωπαίοι ή είναι η ιδέα μου; 
Πόρτουγκαλ: Το τραγούδι ήταν για τα μπάζα μα η κοπέλα που το τραγουδούσε και φωνή είχε και ήταν η πιο όμορφη της βραδιάς.
Μακεντόνια: Γιατί χτυπιούνται έτσι οι χορεύτριες; Σε σκηνή είναι, όχι σε τσόντα! Α, ναι, θα κλαίει κι η αδελφούλα του που δεν πέρασε ο αδελφός της.
Μπελαρούς: Dull. Α, ναι, ξέχασα, η Barbie Fairytopia πάει Eurovision!
Άισλαντ: Μπορεί να βρήκα την σκηνική παρουσία αδιάφορη μα το τραγούδι μου άρεσε πολύ.
           Άντε να δούμε τι θα δούμε την Πέμπτη! Stay tuned για περισσότερο θάψιμο!

Σάββατο 22 Μαΐου 2010

The School: Loveless Unbeliever

  Κατ' αρχάς πρέπει να ευχαριστήσω τον αγαπήμενο μου Musicbug  που μου τους σύστησε κι ας άργησα να τους κατεβάσω γιατί περίμενα και τις Play να leakάρουν. Τέσπα, το κατέβασα και δεν το μετάνιωσα καθόλου.
   Οι Τhe School  αποτελούνται από δυο κοπέλες, την Liz και την Steph, και πέντε άντρες, τον Ryan, τον Harri,τον Rich και τον Collin. Μετά από 4 μόνο live κατάφεραν και υπέγραψαν συμβόλαιο με την παντελώς άγνωστη ισπανική  Elephant Records. (Καλά, ας μην τους βρίσουμε επειδή γράφτηκαν  σε άγνωστη δισκογραφική). Anyway, αυτή η δισκογραφική τους είχε στο περίμενε και το album τους έκανε κάτι αιώνες να κυκλοφορήσει αφού κυκλοφόρησαν δυο singles κι ένα EP.Τελικά το album  βρήκε αυτό τον Φλεβάρη, αλλά φυσιολογικό το βρίσκω να μην το έχει πάρει κανείς χαμπάρι εκτός από το πάντα ενημερωμένο newalbumrealises.net.  
  Αν κι ο τίτλος του album ακούγεται κάπως ξενερουά και μελό, ακούγοντας το μπορεί κανείς να καταλάβει πως μόνο αυτό δεν είναι. Αρχίζει κεφάτα με το παρθενικό single Let It Slip που κυκλοφόρησε σε  A side μαζί με το Valentine, όχι κι η πιο σοφή επιλογή για να φτιάξουν όνομα,και συνεχίζει με το πολύ πιανιστικό Is He Really Coming Home. Η επιλογή για δεύτερο single είναι το ανέμελο All I Wanna Dο με την ονειρική εισαγωγή που θυμήζει ballroom. Άλλο ένα πολύ όμορφο κομμάτι είναι το Summer's Here. Πωπω, φαντάζομαι ήδη την ώρα που θα τελειώσουν οι εξετάσεις και, στο μυαλό μου τουλάχιστον, θα παίζει αυτό το τραγούδι. Έχουμε και στιγμές τρομπέτας στο The One Who Left Me. Το καλύτερο, όμως, είναι με διαφορά το I Want You Back. Είναι όλο το catchiness του album μέσα σε ένα τραγούδι .
    Γενικά το Loveless Unbeliever είναι ένας δίσκος σε στυλ ανέμελο, ότι πρέπει για ακροάσεις στο αμάξι το καλοκαίρι ή στα μέσα του Μάη. Ο ήχος τους, επηρεασμένος από τα '60s, μπορεί να σε ταξιδέψει σε μια παραλία είτε εσύ το θες, είτε όχι. Η ερώτηση είναι: wanna have some from this brilance? 9/10
Αλήθεια, θέλετε να τοποθετήσω download links?

Πέμπτη 20 Μαΐου 2010

I'm a single lady!

        Επειδή βαριέμαι να κάνω album review, σκέφτηκα να κάνω κάτι άλλο έξυπνο (?). Λοιπόν, ας αρχίσει μια ανελέητη singles review. Ας δούμε τι έχουμε λοιπόν.
                                                          1) Monrose - Like A Lady
        Βρε βρε, που εξαφανίστηκαν αυτές; Τέσπα, δεν μου φαίνεται ότι άλλαξε η συνταγή τους που είναι τύπου κάνω ό,τι είναι mainstream για να πουλήσω σίγουρα. Έτσι έκαναν ένα electropop-dance τραγούδι για να remixαριστεί από κανέναν DJ  , ένα βίντεο ιδέας "βάζω trannies για να προκαλέσω σαν την συνάδελφο την Gaga" κι ένα εντελώς μα εντελώς άκυρο και άσχημο εξώφυλλο για το single. Ok, αρκετά με το θάψιμο. Τουλάχιστον είναι από τα λίγα συμπαθητικά τραγούδια τους, αν κι όχι φοβερά πρωτότυπο. Θα μπορούσε ένας David Guetta να ήταν παραγωγός του. Εντάξει μωρέ, καλό είναι, απ' tα λίγα καλά τους, αυτό και το Hot Summer. 7/10
                                                          2)Miley Cyrus - Can't Be Tamed
          Ήρθε καιρός για την Miley να αφήσει την Hannah Montana και να κάνει τα δικά της βήματα εφόσον αυτό το σήριαλ τελειώνει. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να κάνει ένα μπαμ και να φτιάξει εικόνα που δεν σχετίζεται με ξανθιές περούκες και Disney. Εκείνη έκανε το εξής: είπε "θα κάνω εγώ dance pop για να ξεφύγω από τα pop/rock μονοπάτια συναδέλφων ώστε να μην μου φορτώσουν την ταμπέλα Το κορίτσι της Disney". Et voila! Με ένα κομμάτι που δηλώνει "εγώ δεν μασάω" που ομολογούμενως η Britney θα μπορούσε να τραγουδήσει στο Circus για να βροντοφωνάξει το comeback της, προσπαθεί να φτιάξει μια sexy εικόνα. Εγώ προσωπικά πιστεύω πως αν και δεν καταφέρνει ακριβώς αυτό που λέγεται sexy, έχει καταφέρει να φτιάξει ένα διασκεδαστικό αν όχι εντυπωσιακό βίντεο. Για το τραγούδι τώρα, περιμένω περισσότερα από το album γιατί δεν μου γεμίζει...εχμ... το αυτί. 5/10
                                                   3)Christina Aguilera - Not Myself Tonight
  Άλλη μια ριζική αλλαγή, μόνο που δεν την λες καλή. Κριστίνα, αγάπη μου, σ' έφαγαν τα trends! Μια χαρά φωνή έχεις, ταλέντο έχεις, την καημένη την Μαντόνα στο βίντεο σου γιατί την αντιγράφεις; Θες να τρέχεις στα δικαστήρια; Και δεν σου αξίζουν τέτοια κλισέ τραγούδια! 2/10
                                                     
                                                        4) Millionaires- Stay The Night Omg, this is fun! Λοιπόν, τις Εκατομυριούχες μας από εδώ δεν τις συμπαθούσα και πολύ γιατί μου θύμηζαν Kesha και μ' ένα βίντεο σαν του Just Got Paid τις είχα στην μαύρη μου λίστα. Το Stay The Night το είχε στο Pop Panel του το Pop Trash Addicts, τσέκαρα το βίντεο και είπα από μέσα μου surprise!, there is some safe fun! Τα κορίτσια έχουν και χιούμορ μιλώντας για one night stands ("If you get breakfast in the morning, you'll be a lucky man"). Κάποιος στο πανέλ μάλιστα τις παρομοίασε με τις Spice Girls. Εγώ προσωπικά πιστεύω πως αν και αυτές κι οι Spice δεν έχουν κανένα ιδιαίτερο ταλέντο, τουλάχιστον οι Millionaires δεν έχουν ένα ξυλάγκουρο ρομπότ σαν την Βικτώρια!ωΓενικά το STN είναι ένα fun and slutty song. Δεν το περίμενα από αυτές! 8/10
 
                                                          5) Kelis - Acapella
  Έχοντας να βγάλει album από το 2006 και συμβόλαιο με μια νέα δισκογραφική εταιρεία, η Kelis συνεργάστηκε με διαφόρους DJs για το νέο της album, ανάμεσα τους κι ο David Guetta, ο οποίος θα σπάσει ρεκόρ παραγωγής σε dance songs αφού κάθε σταρλέτα που θέλει να τραγουδήσει electrodance με αυτόν συνεργαζεται. Εδώ πέρα θα έλεγα ότι ο Γάλλος μας έχει κάνει την δουλειά του καλώς αφού το αποτέλεσμα είναι αρκετά απολαυστικό και το βίντεο του, χωρίς του κόσμου την κιτσαρία, λεσβιακά και σκοτωμούς, είναι ένα από τα καλύτερα της χρονιάς. 10/10
                                                              6) Kyrah - Uh Oh
            Όταν η αξιοθρήνητη Kesha έβγαλε ένα hit, το Tik Tok, φαντάστηκε ότι θα την αντιγράψουν. Η Kyrah, λοιπόν, είπε να αντιγράψει την επιτυχία αυτή. Γι' αυτό το Uh Oh είναι το Tik Tok με πιο cheesy στίχους. 4/10
                                                    
                                                          7) Girlicious - Maniac
             Στην Αμερική κανένα girl group των τελευταίων χρόνων δεν έχει κάνει breakthrough στον υπόλοιπο κόσμο εκτός από τις PCD. Εγώ δεν έχω καταλάβει αν έχουν διαλυθεί ή όχι. Στο θέμα μας, οι Girlicious είναι sexy, ξέρουν να τραγουδούν και να χορεύουν ΚΑΙ ΤΡΑΓΟΥΔΟΥΝ ΟΛΕΣ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΜΙΑ! Γιατί η Nicole κάνει καριέρα; 
                      Εσείς με τα σχόλια σας μπορείτε να βαθμολογήσετε τα singles. Οι βαθμοί θα υπολογιστούν και το single με τους περισσότερους θα βγει πρώτο. ; Επίσης γίνεται να μου προτείνετε singles για να σχολιάσουμε μαζί σε επομενο ποστ.
                                                       Είστε;
 

Δευτέρα 10 Μαΐου 2010

Linda Sundblad: Manifest

   Το έχω πάρει πλέον απόφαση. Για καλή commercal pop δεν μπορώ να ψάξω πλέον στην Αγγλία ή στην Αμερική, επειδή στην μια γιατί βγαίνει πλέον περισσότερη indie και στην άλλη γιατί βγαίνουν βλακείες.Μου φαίνεται ότι θα στραφώ στην Σουηδία και στην πάντα ελπιδοφόρα Αυστραλία. Δεν είναι πως δεν μου αρέσει η indie ή η alternative, αλλά όπως και να το κάνουμε θέλω και λίγη dance pop.
  Στο θέμα μας τώρα, την Linda Sunbland την ανακάλυψα από τον Mike του Pop Trash Addicts ο οποίος έκανε review στο Manifest.Επειδή είμαι fan της Swedish Pop, το κατέβασα. H Linda δεν έχει και τις φοβερές περιπέτειες που αξίζει να τους αφιερώσω αιώνες γράφοντας. Ανήκε στο group Lambretta όμως κάποια στιγμή θέλησε να μαζέψει τα μπογαλάκια της και να πάει σόλο.
       Το εισαγωγικό Choice είναι ένα mid-tempo με rnb επιρροή. Rnb επιρροή συναντάμε και παρακάτω στο Damage. Αυτή η επιρροή όμως δεν δουλεύει τόσο καλά. Στο νούμερο 2 συναντάμε το Make Out.παραγωγής Max Martin. Το συγκεκριμένο είναι μια catchy διασταύρωση των I Do Not Hook Up και  My Life Would Suck Without You της Kelly Clarkson που φαίνεται πως ο Martin το κράτησε από το All I Ever Wanted, αλλά απέχει πολύ από το να μοιάζει με mash up ή κλώνο του ενός ή του άλλου. Μετά έχουμε το δεύτερο single, το club banger Let's Dance που μπήκε στο top 10 της Σουηδίας σε αντίθετο με το εξίσου καλό All My Girls που αρκέστηκε στο top 50. Κρυόκωλοι Σουηδοί ακροατές, δεν έχετε ιδέα από καλή dance pop, ναι, εσείς που συμπεριλάβατε στο top ten σας το I Know You Want Me. Να μας φύγει το ΔΝΤ και να έρθει σε εσάς να σας γδύσει! Αν του έφτιαχναν βέβαια ένα σωστό video με χορευτικά που δεν θύμηζουν Youtube παρωδίες του Single Ladies θα ήταν ακόμα καλύτερα....
    Πιο pop και λιγότερο dance είναι τα It's Alright, Feel So Good και Suicide Girl με το τρίτο να είναι το καλύτερο με τεράστια διαφορά επειδή τα άλλα δυο, να, απλώς ούτε το catchiness του έχουν, ούτε τον αστείο στίχο που παραπέμπει στην παρακμή της Britney Spears ή καλύτερα στην περίπτωση της αυτοαποκαλούμενης Απόλυτης Ελληνίδας Σταρ,  της Τζούλιας που είναι αποδεδειγμένο ότι παίρνει μαστούρα "took too many pills and dialled 911 and now I'm playing cute in an ambulance!" .Στο Serotonin έχουμε αναφορές στην bubblegum pop των '90s. Κανονικά θα το μισούσα, αλλά την ομολογώ την αμαρτία μου, μου αρέσει! Τέλος, από dance tracks μας έμεινε το Pick Up The Pieces. Είναι αρκετά cool μα όχι για single.Κατά τ' άλλα έχει αρκετά συμπαθητικούς στίχους.Τώρα μας έμειναν οι μπαλάντες Perfect Nobody, η οποία προορίζεται για τρίτο single κι αν flopάρει δεν θα αναρωτηθώ καθόλου το γιατί και History σε παραγωγή των Kleepup. Well, ballads are not her thing. 
                                       Conclusion:
   Η Linda θα  μπορούσε να προωθηθεί κι εκτός Σουηδίας αν δεν ήταν η δισκογραφική της και φυσικά αν δεν βγάλει μπαλάντες για singles. Σε καιρούς που η εμπορική pop έχει καταληφθεί από την κάθε Gaga και την κάθε Kesha με συνένοχο την άχρηστη εφεύρεση του autotune, καλό είναι να στραφούμε σε νέα ονόματα πριν αρχίσουμε να βλέπουμε στα όνειρα μας φλεγόμενα σουτιέν και φορέματα με φούσκες και να τραγουδάμε "don't be a little bitch with your chit chat, just show me where's your dick at".Σας προτείνω να αρχίσουμε από την κοπελιά αυτή.
                                                                  8/10
                                            01. Choice
                                           02. Making Out
                                           03. Let's Dance
                                           04. It's Alright
                                           05. Perfect Nobody
                                           06. To All My Girls
                                           07. Serotonin
                                          08. Suicide Girl
                                          09. Pick Up the Pieces
                                          10. Damage
                                           11. History (feat. Kleerup)
                                            2. Feel So Good (Bonus Track)
 

Παρασκευή 7 Μαΐου 2010

Because Of Gaga...

  Βρείτε μου κάποιον τόσο εκτός τόπου και χρόνου που να μην έχει ακουστά την Lady Gaga.Αν βρείτε τέτοιον άνθρωπο, θα πω στο ΔΝΤ να ξεκουμπιστεί από την χώρα (αλήθεια, ξέρατε ότι οι Τούρκοι τους έδιωξαν κλοτσιδών από την χώρα τους δηλώνοντας πως αν θέλουν να πτωχεύσουν το κάνουν και μόνοι τους;).Εγώ πάντως, όπως όλος ο λογικός κόσμος, την ξέρει απέξω κι ανακατωτά.
     Λένε ότι έκανε την electropop μόδα κι όλοι έσπευσαν να την ακολουθήσουν..Λένε ότι επηρρέασε κι άλλους καλλιτέχνες κι έβγαλε και κλώνους aka Kesha (αν κι αμφιβάλω, η Kesha ήταν χάλια από μόνη της, δεν χρειάστηκε επιροές). Την θεωρούν επόμενη Μαντόνα. Λένε ότι βγάζει καλά βιντεοκλίπ και τραγούδια. Δεν υπάρχει έστω και μια ημέρα που να μην διαβάσω τα νέα της σε blogs επειδή τυχαίνει ή να μην ακούσω τυχαία ένα τραγούδι της.Δεν ξεφεύγεις εύκολα από αυτήν...
   θα την πω και την γνώμη μου και την αμαρτία μου.Όταν άκουσα για πρώτη φορά το Just Dance πέρσι τον χειμώνα, μου άρεσε πολύ. Αυτό συνεχίστηκε και με το Poker Face και γενικά με όλα τα singles που έβγαλε μέχρι που ήρθε το Bad Romance. Στο intro ακουγόταν σαν ψυχοπαθής. Με το βίντεο του Bad Romance το πήρα απόφαση.Έπειτα ήρθαν τα best of the decade σε blogs που έβγαζαν το Fame Monster καλύτερο αλμπουμ της δεκαετίας. Εκεί έβγαλα σπυράκια, λες και δεν είχα από μόνη μου. Βρε παιδιά, εγώ ένα 6,5 θα του έβαζα, ηρεμίστε πια! Τα αποτελέσματα του poll του Popjustice με αποτελείωσαν μια και καλή. Είναι η πιο υπερεκτιμημένη σταρλέτα της δεκαετίας!
      Αμφιβάλω στο ότι έκανε την electropop μόδα. Λες κι ήταν η πρώτη που την τραγούδησε. Η Britney Spears στο Blackout το 2007 τι τραγουδούσε; Folk; Η Robyn το 2005; Hello! Απλά η τότε πολύ mainstream rnb έχασε έδαφος χωρίς να ξεπεραστεί τελείως, αυτό έγινε.Όσο τα videos της, από το Love Game κι έπειτα έχουν καταντήσει μια προστιχοκιτσαρία γιατί μας ξεθάρεψε από την πολλή δημοσιότητα.
         Εντάξει, θα παρακολουθώ τα μουσικά βήματα της, αλλά σε καμιά περίπτωση δεν είναι η θεά μου ή η καλύτερη τραγουδίστρια εις τον πλανήτη αυτό Do you angree?
         PS: Επίτηδες δεν έβαλα εικόνες. Είμαι καλός άνθρωπος και δεν θέλω να σας σκοτώσω δείχνοντας μια γυναίκα με μύτη 3 μπε (= μονάδα μέτρησης για τεράστιες μύτες)
   
        
   

Πέμπτη 6 Μαΐου 2010

Charice: Charice


      Το Youtube έχει γίνει πλέον μηχανή αναπαραγωγής αστέρων του τραγουδιού κι όχι μόνο. Μερικούς τους προσέχουν stars όπως πρόσεξε ο ξενέρωτος ο Justin Timberlake την Esmee Denters και της έκανε ένα album εντελώς αδιάφορο ή γίνονται superstars κι ας είναι ανήλικα όπως ο Justin Bieber. Έτσι η 17χρονη Φιλλιπινέζα Charise Pempengco ( Παναγιά μου, τι επίθετο είναι αυτό! Άντε να προφέρεις τον σιδηρόδρομο αυτό) έγινε διάσημη με αυτόν τον τρόπο Στην αρχή έκανε μια προσπάθεια με δισκογραφική εταιρεία μα την επιτυχία την γνώρισε μέσω του Youtube. Κυκλοφόρησε δυο albums στην πατρίδα της, ένα το 2008 κι ένα το 2009 ενώ έβγαλε το 2008 το παρθενικό της single στην Αμερική με τίτλο Note To God, cover του ομώνυμου τραγουδιού της αγαπημένης μου και συνονόματης Jojo που έφτασε στο #44 του Billboard. Αυτό της άνοιξε τον δρόμο για τις ΗΠΑ.
       Παρένθεση: Αυτό το All I Want Is Everything θα βγει ποτέ; Κλείνει η παρένθεση.
     Τέλος πάντων, πίσω στην Charice, ήρθε η ώρα να ανακρίνουμε το album. Ο κύριος στόχος είναι να αναδειχθεί η φωνή της μέσω της κλασσικής, πολλές φορές επιτυχημένης συνταγής της μπαλάντας. Αυτο ή καλό θα είναι ή κακό.Στην συγκεκριμένη περίπτωση είναι βαρετό, δηλαδή κακό. Δεν είναι ότι είναι καμιά παράφωνη, το κάθε άλλο μα το ότι παραείναι γεμισμένο με αγάπες και λουλούδια. 
  Αρχίζει με το Pyramid, ένα συμπαθέστατο ντουέτο με το νεοφερμένο της rnb, Iyaz. Είναι καλό μα το πρόβλημα βρίσκεται παρακάτω.Το Reset μπορεί να κρατήσει το ενδιαφέρον, αλλά από εκεί και πέρα το μοτίβο επαναλαμβάνεται ξανά και ξανά - μπαλάντα, πιάνο,νότες όλες των ειδών, καψούρα, υποσχέσεις αγάπης κλπ κλπ. Ή χωρισμένη και ερωτευμένη (Reset, Nobody's Singin' To Me, Thank You) θα είναι ή καρακαψούρα (In Love So Deep,The Truth Is, All That I Need To Survive) , τι πρωτόυπο για ένα album σαν κι αυτό. Στο τέλος, όμως, τοποθετήται  το Note To God ως απόδειξη πως είναι μια σωστή Χριστιανοπούλα και δεν κοιτάει μόνο τα γκομενικά της.
       Κάποια στιγμή αυτό δεν αντέχεται επειδή το πολύ Κύριε Ελέησον το βαριέται κι ο Θεός που λέει κι ο λαός. Δεν μπορώ να πω πως δεν μου αρέσουν οι μπαλάντες μα όχι τόσες πολλές μαζεμένες.
        Συνεπώς λοιπόν, το ντεμπούτο της Charice δεν είναι και για χοντρό θάψιμο, αλίμονο, μα το λέω και το ξαναλέω, είναι βαρετό! Πρέπει να είσαι εντελώς τρελός fan της μπαλάντας για να πωρωθείς με αυτό. Άντε κι είναι το πρώτο της κι είναι και μικρούλα (είναι δυο χρόνια μεγαλύτερη μου βέβαια )...
                                          3/10
                                     01 Pyramid
                                                      02 Reset
                                                      03 In This Song
                                                      04 Nobody’s Singin’ To Me
                                                     05 Thank You
                                                     06 I Love You
                                                     07 In Love So Deep
                                                     08 All That I Need To Survive
                                                     09 Nothing
                                                    10 The Truth Is
                                                    11 Did It For You
                                                    12 Note To God  

Τρίτη 4 Μαΐου 2010

Play: Under My Skin


  Αγαπητοί μου αναγνώστες την σήμερον ημέραν θα πέσει πολύς διθύραμβος. Γιατί; Πολύ απλά γιατί θα κάνω review του καλύτερου του album ενός από τα αγαπημένα μου girl groups ever! Αυτές είναι οι Play κι είναι τα τσουλάκια εδώ πάνω. 
    Ας παραθέσουμε την ιστορία τους για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νεότεροι. Ιδρύθηκαν το 2001 από την Laila Baige και είχαν manager τον Mathew Knowles, τον πατήρ της Beyonce. To γκρουπ αποτελούταν αποτελούσαν οι Fanny Hamlin, Anais Lamenche, Rosanna Munter και Anna Sundstand, όλες τους ανήλικες παιδούλες τότε. Μέσα σε ένα χρόνο κυκλοφόρησαν το παρθενικό τους album, το Us Against The World και το ομότιτλο single, το οποίο έκανε μια επιτυχία στην Ευρώπη κι έγινε το πιο γνωστό τους ως σήμερα ενώ περιόδευσαν με τον Aaron Carter και τις Destiny Childs. Το 2003 κυκλοφόρησαν το album Replay που έβγαλε δυο singles, το I Must Not Chase The Boys και τουcover του και το cover του Whole Again των Atomic Kitten. Εκείνη την χρονιά ανακοινώθηκε κι η αποχώρηση της Fanny η οποία ήθελε να ζήσει μια πιο φυσιολογική ζωή. Έτσι την θέση της πήρε η Janet Leon με την οποία έβγαλαν το album Don’t Stop The Music για το οποίο η Robyn τους παραχώρησε δικαιώματα για κάνουν cover το ομώνυμο τραγούδι της.. Αυτό το album έφερε τις χειρότερες πωλήσεις στην ιστορία τους κι πολλοί υποστήριξαν ότι αυτό συνέβη γιατί τα νέα τους τραγούδια απευθύνονταν σε μικρότερες ηλικίες. Το 2005 έβγαλαν ένα best of και διαλύθηκαν. 
    Από το 2005 ως και το 2009 έγιναν πολλά: όλες εκτός από την Janet έγιναν μοντέλες και παράλληλα τραγουδούσαν και καμιά κορώνα για να μην ξεχαστούν. Το καλοκαίρι του 2009 κάτι ακούστηκε για reunion tour, αλλά έγινε επίσημο όταν στις 21 Νοεμβρίου 2009, άκουσον άκουσον, έκανα την πρώτη τους δημόσια εμφάνιση. Το γκρουπ αποτελούταν πλέον από τις Sanne Karlson,Fanny και Anais. Οι παραγωγωγοί τους είχε την φαεινή ιδέα να τις φιλοξενήσει στο Made In Sweden, μια εκπομπή στην σουηδική τηλεόραση που έδειχνε την προετοιμασία του album, κάτι όχι ιδιαίτερα έξυπνο, αλλά απ' ότι φαίνεται στην περίπτωση τους έπιασε αφού το lead single πήγε #1 στα charts και το album #7 και #1 στα σουηδικά i Tunes.
          
                                                         The album track by track:
      Famous: Tο lead single. Βασικά είναι cover του theme song του Made In Sweden κι η εισαγωγή στις νέες Play και στην Sanne.Μας επιβαιώνει ότι οι κοπέλες αυτές έχουν απομακρυνθεί από την ξεπερασμένη (κι ηλίθια) bubblegum pop του Us Against The World.Θα μπορούσε  να γίνει άνετα το anthem του X Factor. Φωνητικά τώρα, νομίζω ότι η Anais είναι η πιο αδύναμη ως φωνή από τις άλλες . Αλλά υπάρχουν καλύτερα τραγούδια από αυτό στο album που ΑΝ ΔΕΝ ΓΙΝΟΥΝ SINGLES ΘΑ ΣΚΑΣΩ!  8/10
 A Line To Remember: "I know you want to take a little bit of the fame machine"
   Consequense of You: Pop gem alert!! Τα backing vocals είναι το στοιχείο που μαζί με τους εκπληκτικούς στίχους το κάνει hit material. Ένα καψουροτράγουδο καλής ποιότητας. 10/10
A Line To Remember: "I recognise the symptoms of the chemistry"
    Show Me What You Got: Είμαι αλλεργική στο autotune, αλλά εδώ θα κάνω μια εξαίρεση γιατί είναι από τις λίγες περιπτώσεις που μου αρέσει.Οι Play αφήνουν για λίγο την europop για να εξερευνήσουν το είδος της electrohop ενώ ραπάρουν σε στυλ Nadia Oh στα κουπλέ, χρησιμοποιώντας πολύ καλά synths.9/10
   A Line To Remember:  "Give me a reason and i'll be your addiction"       
  Not The Οne: Εδώ θα τα χαλάσουμε! Εντάξει, catchy τραγουδάκι, μα αμφιβάλω ότι θα μπορούσε να κάνει επιτυχία ως  δεύτερο single. Δεν έιναι ότι δεν ακούγεται, αλλά θα μπορούσε εύκολα να ήταν απομεινάρι της Kelly Clarkson. Από ότι καταλαβαίνω τα κορίτσια προσπαθούν  να αναδείξουν τις φωνητικές τους ικανότητες, αλλά, το είπα και πριν, το album έχει καλύτερα τραγούδια από αυτό με περισσότερες πιθανότητες να γίνουν hits. Φαίνονται να υστερίζουν στο ρεφρέν, κάτι που δεν τις τιμά. Καλύτερα να το είχαν απόρριψει.6/10
  A Line To Remember: "I can't take another second"
    Under My skin: Τραγούδι αρκετά μπερδεμένο και στιχουργικά και μουσικά. Μερικές φορές παραπέμπουν σε εικόνες ενοχλητικές ("She only dresses with  down").To ρεφρέν είναι άλλο ένα ζήτημα. Η r'n'b επιροή δεν δουλεύει καλά. Παρόλ' αυτά είναι ok και σίγουρα πιο πρωτότυπο από το Not The One.7/10 
   A Line To Remember:" Where she goes, she's still too perfect now".
     Trash: Μετά από τόσο μπλαζέ θέματα,καιρός ήταν να περάσουμε σε κάτι πιο dancy. Στην αρχή δεν με ξετρέλανε, αλλά σιγά-σιγά κατάλαβα ότι είναι πολύ catchy. Το μόνο πρόβλημα είναι ένας στίχος ( "First, you slit your skirt up ten inches, show some skin right up to the fringes. Then you pluck your brows like a ninja").Εντελώς ενοχλητικό. Το βλέπω για club banger. 9/10
    A Line To Remember:  You're officially trash!  
      Second Hand Love: Είναι Ok, αλλά μπορώ να ζήσω και χωρίς αυτό. Είναι η επιστροφή στην europop και δεν είναι ιδιαίτερα θεαματική. Στιχουργικά λένε στον πιθανά δεσμευμένο αγαπητικό να προσέχει.  Δεν είναι δα κι άξιο skip, απλά listenable.  7/10   
  A Line To Remember:"I close my eyes and i see her reflection"
   Girls: Omg, fierce! Κρίμα που δεν το έβγαλαν single αντί του Famous, ήταν b side του μάλιστα. Dancy, clever,perfect! Κι ο στίχος είναι ένα χαστούκι στους φλώρους που μόνο μιλάνε και δεν ξέρουν τι θέλουν τα κορίτσια. Τι άλλο να πω; 10/10
A Line To Remember:"But don't fuckin' overdo it!"
   When Love Is Bleaching Bad: H μπαλάντα. Το πρώτο κουπλέ μου θυμήζει έντονα Vanessa Carlton, αλλά σύντομα εξελίσεται σε πολυφωνία και μάλιστα στα καλύτερα της. Αν και πολλές φορές οι πιανιστικές ή κιθαριστικές μπαλάντες δεν ταιριάζουν τόσο σε albums που σκοπός είναι να χορέψεις, εδώ δεν ισχύει αυτό, κάτι που ίσως ευθύνεται στα κομμάτια 4 και 5 που επιβεβαίωσαν πως υπάρχει ποικιλία. Οι φωνές τους αξίζουν προσοχή, ιδίως εδώ. 9/10
A Line To Remember : "When the love you have is beaching bad, you should paint it all your colors"
Personal Victory: Όσον αφορά την θεματολογία του, είναι independence anthem κι εγώ τα τραγούδια αυτά τα συμπαθώ. Ένας καλός τρόπος για να κλείσει το album, χωρίς πολλές υπερβολές 8/10
A Line To Remember :"I'm taking back my life!"
                                Συμπέρασμα: 
 Εγκαταλείποντας την teen pop, τα κορίτσια έδεξαν ότι μεγάλωσαν. Με την σωστή επιλογή singles, θα τα πάνε πολύ καλά. Είναι καλοδεχούμενες στον χώρο της καλής pop.
                                         9/10