The Pretty Reckless: Light Me Up

     Τα παραδείγματα ηθοποιών που φιλοδοξούν να κάνουν καριέρα στο τραγούδι είναι άπειρα. Πολλοί μας βγαίνουν μέτριοι (Miley Cyrus) ή αδιάφοροι (Miranda Gosgove) ενώ άλλοι μας χαρίζουν μικρά αριστουργήματα (Alexz Johnson). Υπάρχουν κι άλλοι που όσο πάνε και βελτιώνονται (Selena Gomez, Demi Lovato). Που θα μπορούσε να ενταχθεί η Little J;

 Η Taylor Momsen δημιούργησε μια αρκετά edgy εικόνα, αυτήν του κακού κοριτσιού που δεν πάει με τις μάζες, κάνει την δύσκολη με τους άντρες και παίρνει ναρκωτικά ενώ δεν φοβάται να σοκάρει. Φυσικά κι έχει και στιγμές αδυναμίας, γι' αυτό υπάρχουν και μπαλάντες στο album. Έτσι, στο My Medicine ακούμε μια οργισμένη Taylor, το ίδιο και στο Since You' re Gone που σουτάρει τον γκόμενο ο οποίος της κατέστρεψε την ζωή, μόνο που τα δυο αυτά κομμάτια είναι πολύ κακό για το τίποτα. Στο εξαιρετικό Make Me Wanna Die η Taylor δίνει τόπο στην οργή κι αφήνεται σε έναν αδιέξοδο και σκοτεινό έρωτα, πιθανόν με κανέναν βρυκόλακα (αυτή είναι ξανθιά άρα δικαιολήγηται).

      Το ομώνυμο κομμάτι είναι μια τρανή απόδειξη γι' αρχαρίους ότι το rock βγήκε από το blues (όπως κι όλα τα είδη μουσικής βγήκαν από 'κει, anyway) καθώς κι εντελώς διαφορετικό από τα υπόλοιπα κομμάτια του album κι υποψήφιο για best track. Μια υποψηφιότητα γι' αυτήν την κατηγορία κερδίζει το ειρωνικό δεύτερο single Miss Nothing με το "βέβηλο" video, το οποίο πάει χεράκι - χεράκι με το Goin' Down καθώς και τα δυο διηγούνται μια ιστορία, ότι και καλά η Taylor ξεκάνει τον προβληματικό της γκόμενο και μετά ζητάει συγχώρεση από τον ιερέα. Είναι σκέτη παράνο'ι'α, αλλά άκρως απολαυστικά.
      Όμως στο Just Tonight που είχε προηγηθεί είδαμε την Taylor να λυγίζει συναισθηματικά και ν' αφήνεται στην αγκαλιά κάποιου για ένα βράδυ μόνο. Καλό θα είναι να το κρατήσουμε επειδή μέχρι να φτάσουμε στην επόμενη και σαφώς κατώτερη μπαλάντα, Nothing Left To Lose έχουμε κάμποσο δρόμο κι άλλο τόσο για το ακουστικό You που κλείνει το album, το οποίο, όμως, δεν φτουράει κι αυτό στο Just Tonight.

   Το μόνο κακό είναι ότι η ίδια μουσική επαναλαμβάνεται σε πολλά τραγούδια οπότε καλά θα κάνουν να την βελτιώσουν στο επόμενο album γιατί το πολύ "Κύριε Ελέησον" το βαριέται κι ο Θεός. Κατά τ' άλλα, το Light Me Up είναι μια συλλογή με τραγούδια που ισσοροπούν ανάμεσα στο σκοτάδι, την παράνο'ι'α, την ευαισθησία και το σκοτάδι, τα οποία έχουν ως περιτύλιγμα την καταπληκτική φωνή της Little J που νομίζεις ότι δεν είναι 16 χρονών αυτή που τραγουδάει. Άντε να δούμε και στο μέλλον τι θα κάνουν!  7,5/10

                

1.	"My Medicine"
2.	"Since You're Gone"
3.Make Me Wanna Die
4.	"Light Me Up"
5.	"Just Tonight"
6.	"Miss Nothing"
7.	"Goin' Down"
8.	"Nothing Left to Lose"
9.	"Factory Girl"
10.	"You"

Την Pattyσαμε! Η Πιο Όμορφη Ιστορία!

           Το Mega έχει παράδοση στις καθημερινές σειρές, αυτή είναι μια αλήθεια. Και τι καθημερινές σειρές! "Μυστικά Της Εδέμ", "Η Ζωή Της Άλλης", "Βέρα Στο Δεξί" και γενικώς σειρές που ακολουθούν την ίδια συνταγή του μελό και κάνουν τρελές τηλεθεάσεις ενώ προσκινούνται από γερόντια που διψάνε για λίγο μελό ώστε να θυμούνται τις παλιές καλές μέρες που την έβρισκαν με Ξανθόπουλο και Βούρτση. Επειδή, όμως, εμείς οι άμυαλοι νεανίσκοι δεν τα γουστάρουμε αυτά κι είμαστε του πιο κεφάτου, το καναλάκι αυτό αγόρασε στα τυφλά μια σειρούλα απ' αυτές που θεωρούνται "νεανικές". Και ποιά βγήκε; Η Patty, μια μίξη Μαρίας της Άσχημης και Hannah Montana, δηλαδή ότι πιο hype στην κοινωνία του ΠΙΚΠΑ και του Δαφνιού. Ναι, ήταν προορισμένο από την αρχή για να γοητεύσει τον πλυθησμό της κατακαημένης Ψωροκώσταινας.
       Η υπόθεση; Μιλάμε, είναι καταπληκτική, πορώνει και καμία άλλη δεν της μοιάζει! Η Patty, μια δεκατριάχρονη, διαννοητικά καθυστερημένη κοπελιά που τσιγκλίζεται με το παραμικρό, μετακομίζει με την μάνα της στο σπίτι του - υποτήθεται ότι δεν το ξέρουμε - πραγματικού πατέρα της, του Λεάντρο και της αρραβωνιαστικιάς του, της Μπλάνκα, η οποία προφανώς έχει πάθει overdose από τις πολλές σαπουνόπερες που προβάλουν στην Αργεντινή, και σκηνοθετεί και καλά ίντριγκες για να διώξει την μάνα της Patty, οι οποίες - τι έκπληξη! - δεν πετυχαίνουν ποτέ μα ποτέ. Στο σχολείο που πηγαίνει η Patty υπάρχουν 2 κλίκες, οι Las Divivas, οι "κακές" με αρχηγό την Antonella και κάτι ξυλάγγουρα τα οποία την προσκινούν κι οι Las Populaires, οι "καλές", στις οποίες θα ενταχθεί η Patty. Εξυπακούεται ότι υπάρχει κι ο "όμορφος" της ιστορίας ονόματι Ματίας (πως λέμε μάτιασμα; Καμία σχέση!) που φυσικά θα ενδιαφέρεται για την Antonella και με την Patty θα κάνουν παρέα, αλλά θα τα φτιάξει μαζί της στο τέλος. Πορωθήκατε; Συγνώμη, δεν είχα καμία πρόθεση να σας κάνω να σκίσετε τα σουτιέν σας από την έκσταση! Η υπόθεση φταίει, εγώ όχι, μια απλή, αθώα blogger που δεν έχει σκοπό να βλάψει ούτε να ξεφτυλίσει κανέναν είμαι.
    Από τα πρώτα trailers ήξερα ότι η άποψη μου θα μείνει σταθερή για πάντα όσον αφορά αυτήν την καινούρια τηλενουβέλα: είναι μια μαλακία και μισή κι ολόκληρη μην πω! Δηλαδή για πόσο θα μας πλασάρουν το κλισέ "Τα μπάζα κάνουν την εξέγερση τους γι' αυτό έλατε κόσμε να θαυμάσετε!"; Λυπηθήτε μας ρε παιδιά, αν όχι τα νιάτα μας, την ομορφιά μας τουλάχιστον! Μας τα είπατε στην "Μαρία την Άσχημη", τα επαναλάβατε στον "Λάκη τον Γλυκούλη" και τώρα μας τιμωρείτε έτσι ; Για πόσο ακόμα θα βλέπουμε σειρές των οποίων το τέλος θα μπορούμε να προβλέψουμε από το πρώτο επεισόδιο;
   Βλέποντας την πρεμιέρα, άρχισα να μετράω τις αρρώστιες που μπορεί να προκαλέσει η παρακολούθηση της σειράς. I'll make a list.
   1) Το σύνδρομο "Θα πηδηχτώ από το παράθυρο". Προκαλείται από πολλές μαλακίες μαζεμένες.
   2) Κρίση αδιαφορίας. Γιατί δεν σ' ενδιαφέρει αν θα τραγουδήσει η Patty την τάδε κορώνα/ θα πηδήξει κανέναν η Antonella/ θα πει ο Λεάντρο αυτήν την κουβέντα/ η Μπλάνκα θα κάνει το τάδε κόλπο.
  3) Οξεία ζαπιγκίτιδα. Ποιος δεν θέλει να κάνει ζάπιγκ για να μην βαράει ενέσεις; Κανείς;
  4) Υπνηλία. Συνεπάγεται με την οξεία βαρεμάρα.
  Ευτυχώς, βέβαια, το Mega έδειξε μεγαλοψυχία κι έτσι βάζει την Patty  στις έξι, μια ώρα που υπάρχουν κι άλλα πράγματα να δεις και να κάνεις. Τελικά υπάρχει Θεός!
PS: Album reviews coming soon!

Δεν Πέθανα Ακόμη!

 Αν κι έλειψα μέρες από το Internet εξαιτίας ενός breakdown που έπαθε το pc μου, τίποτα δεν θα με πάρει μακριά από εσάς, αγαπητά μου κορόιδα! Πως ν' αφήσω ορφανό το δύσμοιρο blogάκι μου κι όσα παρακολουθώ; Είμαι κυρία εγώ! Ένα "αντίο" θα το έλεγα τουλάχιστον!
  Τώρα μπήκα στο Λύκειο. Ok, δεν είναι και τόσο άσχημα, αλλά μου την δίνει το γεγονός ότι σε δυο χρόνια θα τρέχω από φροντιστήριο σε φροντιστήριο και θα είμαι ένα βήμα πριν την υπερκόπωση γι' αυτά τα 17.400 κάτι μόρια που θέλει η δημοσιογραφία του Πάντειου.
  Κατά τ' άλλα έμεινα όπως με ξέρετε. Bitch, έτομη για reviews και downloads μέχρι σκασμού! Είμαι ακόμα η δύσκολη  φυσική ξανθιά που θάβει τους πάντες μέχρι να βρει τον εξίσου ειρωνικό πρίγκιπα της ( αν υπάρχει).
       Beware of the bitch λοιπόν.
PS: Έχω βαρεθεί να λέω σε όσους πάνε τρίτη Γυμνασίου πόσο τυχεροί είναι. Να κάνετε πλάκες παιδιά! Cause we are born to make some noise!
   Άντε, i'm leaving you with your boyfriend tonight! (Οι γνώστες της πχιότητας και της κουλτούρας ξέρουν τι εννοώ!)