What Makes Me A Bitch
The Thoughts (?) Of A Very Very Blonde Blogger

Τρίτη 13 Απριλίου 2010

So This Is Were We Begin pt 2: Μερικά τραγούδια θα σου πω...

     Ακούγεται μάλλον κουλό ότι κάνω δεύτερο ποστ  ενώ ένας μόνο μου έχει κάνει σχόλιο. Θα έπρεπε να περιμένω περισσότερο καιρό κατά την δική μου σκέψη. Όταν, όμως, έχεις όρεξη να γράψεις, δεν σε νοιάζει τίποτα και το λέω κυρίως ως συγγραφέας, αν και από χόμπυ, και φυσικά όχι ως μαθήτρια και δεν εννοώ για τα μαθήματα. Ε, εγώ το κάνω κι όποιος έχει αντίρηση, πρόβλημα του!
   Ένα δεκαπεντάχρονο σαν κι εμένα δεν έχει τις φοβερές εμπειρίες to be honest, αλλά ποιός δεν έχει τις αναμνήσεις του; Πάμε ταξίδι στον χρόνο λοιπόν κι όποιος θέλει να μείνει πίσω, πρόβλημα του.
       1) Καλοκαίρι μεταξύ Έκτης Δημοτικού και Πρώτης Γυμνασίου. 
    Τότε το Mad δεν έκανε τίποτα άλλο από το να παίζει το video του Umbrella της Rihanna λες κι ήταν κανένα  σπουδαίο, ίσα- ίσα, ήταν μια μαλακία και μισή και ποτέ δεν θα καταλάβω γιατί η συγκεκριμένη αηδός δέχτηκε να τραγουδήσει τέταια μπαρούφα. Εντάξει, τελικά ήρθε το Rated R κι έστρωσε το πράγμα. Στο θέμα μας, παρά το γεγονός ότι αυτό το anthem του καλοκαιριού αυτού, εγώ προτιμώ να βάλω ένα τραγούδι των Girls Aloud γιατί αυτά τα κορίτσια έχουν ταλέντο και attitude. Τέσπα, εκείνο το καλακαίρι γνώρισα μερικούς από τους καινούριους μου συμμαθητές  σε ένα καλοκαιρινό πρόγραμμα. Δεν πήρα και τις καλύτερες εντυπώσεις.... Μα είχα φίλες, i can't complain. Ήταν η αρχή περιπετειών και περιπετειών.... 
          http://www.youtube.com/watch?v=V9Wv4SCBiTE
            2) Πρώτη και Δευτέρα Γυμνασίου
      Ήμουν μια loser με τα όλα της. Εντάξει, δεν  ήμουν και η παρακατιανή που δεν την κοιτούσε κανείς μα είχα πολλούς haters κι απέκτησα κι άλλους όταν τσακώθιηκα με μια κοπέλα που την συμπαθούσα κατά βάθος πολύ. Σχεδόν έναν χρόνο κράτησε αυτό.
       http://www.youtube.com/watch?v=MEIxKKIKsu8
   3) Late Δευτέρα Γυμνασίου.
      Όταν κατάλαβα ότι μπορώ να στηριχθώ στις δυνάμεις μου και να μην δίνω σημασία στο καθένα και να κοιτάω περισσότερο το παρόν και το μέλλον παρά το παρελθόν. Το anthem μου τότε ήταν το It's Alright, It's Ok της Ashley Tisdale μα όταν κατάλαβα τι άφωνη είναι η συγκεκριμένη τραγουδίστρια και πόσο ηλίθια κωλοχτυπιόταν, ούτε η  Τζούλια μεθυσμένη, μαστουρωμένη και μετά από χωρισμό  πάνω στην πίστα να ήταν, προτίμησα να βάλω κάτι πιο ποιοτικό. After all i've found some kinda fairytale.
     http://www.youtube.com/watch?v=VQPr3IoWT8c&feature=fvst 
      4) Περασμένος Δεκέμβριος
Θεότρελο κι όμως αληθινό! Αυτή η κοπέλα που συμπαθούσα πολύ θα μετακόμιζε αλλού κι εμένα με στεναχώρησε αυτό. Παρά το γεγονός πως είχαμε ξεκατινιαστεί πολύ, της εκδήλωσα την συμπάθεια μου. Ουφ, πάει κι αυτό!
    http://www.youtube.com/watch?v=mut1WwZwhHY
  5) Παροντική κατάσταση
   Αν και με μερικές κακές στιγμές, δεν έχω λόγο να κάνω τα λάθη του παρελθόντος.Δεν είμαι loser πλέον, όχι.
   http://www.youtube.com/watch?v=tTSgoXAXddk
  Αν έγινα βαρετή, μπορείτε να με θάψετε ελεύθερα! Πάντως δεν κλάφτηκα για κανέναν γκόμενο, you have to admit it.Άντε κι από το επόμενο post album reviews!
PS.Sorry αν έχουν εμφανιστεί links, αλλά όχι βίντεος. Έχω πολλά να μάθω να μάθω σχετικά με το blogger.......

3 σχόλια:

Jagon είπε...

Wow, υπάρχουν 15χρονες κοπέλες στην Ελλάδα που δεν σκίζουν το βρακί τους για Κιάμο και Χατζηγιάννη???ΔΕΝ ΤΟ ΞΕΡΑ!!!Μπράβο για τα μουσικά σου γούστα (αν και ακόμα σου κρατάω το σχόλιο για το Not Myself Tonight!!)!!!
:P

Neverlandean είπε...

OMG school drama, i miss it so much!

Για να βγάζει λινκ να πατάς το κουμπάκι με την αλυσιδίτσα!

Επίσης όταν μου λες ότι ήσουν Έκτη όταν βγήκε το Umbrella μην περιμένεις τίποτε παραπάνω από ΜΙΣΟΣ! :P

the writer είπε...

Jagon, οι περισσότερες συνομίληκες μου ακούν κυρίως Beyonce και Gaga ή rock. Ευτυχώς που είναι λίγες οι σκυλούδες.
Neverlandean, υστερική μου εσύ!