What Makes Me A Bitch
The Thoughts (?) Of A Very Very Blonde Blogger

Παρασκευή 25 Ιουνίου 2010

Monika: Exit

      Θα την πω την αλήθεια μου. Όταν άκουσα το Avatar, πίστευα ότι περισσότερη φασαρία γινόταν γιατί δικαιώθηκε η alternative σκηνή της Ελλάδας παρά γιατί είναι τόσο καλό το album. Εντάξει, η μαντάμ κάνει κάτι που δεν γίνεται δημοφιλές εύκολα στην Ελλάδα εφόσον εδώ πιάνουν τα τσιφτετέλια της κάθε Βανδής και τα club hits της Μυκόνου. Τουλάχιστον η Monika έκανε επιτυχία χωρίς να βγει στην πίστα του κάθε σκυλάδικου με φόρεμα σχεδόν αόρατο, αλλά γράφοντας ουσιώδεις στίχους και συνθέτοντας τα δικά της τραγούδια, ανοίγοντας τον δρόμο σε άλλα ονόματα της alternative σκηνής.
    Το πρώτο πράγμα που μπορεί να διαπιστώσει κανείς όταν το ακούσει είναι πως είναι πολύ καλύτερο από το Avatar. Ενώ το Avatar ήταν ως σύνολο κάπως επίπεδο, μετριούτσικο, συνεκτικό πολλές φορές κι όχι πολύ ολοκληρωμένο, με δυο - τρια τραγούδια να ξεχωρίζουν, αλλά όχι τελείως απογοητευτικό, το Exit είναι πιο "κατασταλαγμένο" και δεν μπορείς να πεις πως είναι συνεκτικό, εκτός ένα - δυο σημεία..Έχει μια ποικιλία κι είναι πιο experimental.
   Έτσι έχουμε γαλλικό διάλογο στο πρώτο κομμάτι, Ca Commence Bien.  Φυσικά δεν λείπει και το μπουζούκι που την έκανε διάσημη στο Over The Hill. Το βρίσκουμε στο καλογραμμένο πρώτο single, Yes, I Do, το οποίο είναι το πιο κοντινό στο Avatar, αυτό και το Never. Αξιοσημείωτοι είναι κι οι στίχοι του Not Enough, το οποίο θα ήταν καλύτερο αν του μειωνόταν η διάρκεια γιατί οι αρίες καταντούν ενοχλητικές, κυρίως στο middle 8, πράγμα που έρχεται σε αντίθεση με την άψογη 60's rock ενορχήστρωση. Τολμάει να πειραματιστεί και με την φωνή της στο Take A Little Bit Of Me κι έτσι στο ρεφρέν ακούγεται πιο λεπτή, αλλά όχι απαραίτητα και πιο καλή.
  Φυσικά έχει και τα αδύναμα του σημεία.  Για παράδειγμα το κομμάτι με το οποίο κλείνει ο δίσκος, το ομότιτλο δεν παρουσιάζει κανένα ενδιαφέρον. Είναι άγευστο και μπορεί να φέρει υπνηλία, όπως και το Our Love Or How We Lost It. Καμιά φορά η μελαγχολία αυτή μπορεί να σου σπάσει τα νεύρα, όπως έκανε και στο Avatar, καθώς εδώ υπάρχουν λιγότερα upbeat σημεία απ ' ότι στο παρθενικό album. Θα πρέπει να έχεις εξασκήσει το αυτί σε τέτοια ακούσματα για να το ακούσεις κι αυτό.
  Συμπερασματικά, μέσα από το Exit, βλέπουμε την εξέλιξη της Monika ως καλλιτέχνη, αλλά όχι ακόμα και την τελειοποίηση της. Είναι ένα album το οποίο μπορείς ν' ακούς στο αυτοκίνητο, ειδικά νύχτα, κυρίως όταν δεν πιάνει ο "Μελωδία" στα τουρκοβούνια. Ακόμα, βέβαια, δεν έχω φτάσει σε σημείο να σκίζω κιλότα γι' αυτήν και την μουσική της, αλλά από ότι φαίνεται, υπάρχει περίπτωση να γίνει κι αυτό, στο επόμενο album τουλάχιστον. Μέχρι τότε θα δούμε.
   Οπότε τι να του βάλω αυτουνού εδώ; 6 θα έβαζα στο Avatar. 6,5 δεν με πάει να βάλω γιατί φανερώνει μικρή βελτίωση κι εδώ έχουμε μεγάλη βελτίωση. Άρα τι βαθμό να του βάλω; Εύρηκα ! 7/10
                           
                                        1. Ca Commence Bien
                                        2. Never
                                        3. Yes I Do
                                        4. Away From My Land
                                        5. Not Enough
                                        6. Take A Little Bit Of Me
                                        7. Our Love Or How We Lost It
                                        8. Show Me, Come On
                                        9. Studio House
                                       10. Run To Ruin
                                       11. Stars Won't Shine
                                        12. Exit

1 σχόλιο:

musicbug είπε...

Tha diafwnisw, to "Avatar" itan enas exeretikos diskos!!! To "Exit" einai mia poly kali synexeia tou, kai paei ena vima parapera. Ayto to "Yes I do" ti KOMMATARA!!!!
Kalo weekend