Monrose : Ladylike

                  Έχω τρελές ορέξεις για review τον τελευταίο καιρό, αρνητικά και θετικά, πόσο μάλλον για το συγκεκριμένο. Λοιπόν, ξέρω, πολλοί θα μου πείτε ότι μόλις leakαρε και το καλύτερο που έχω να κάνω είναι να το ξανακούσω κι άλλες φορές μα ρε παιδιά έλεος, για πόσο ν' ακούσω ένα album των Monrose που δεν έχει δα και τα κρυφά νοήματα και τον ψαγμένο στίχο; Έτσι κι αλλιώς το κατέβασα σε webrip πριν δυο ημέρες.

    Έλεγα πως είχαν εξαφανιστεί αυτές οι τρεις μετά από το flop του I Am, αλλά εκείνες επέστρεψαν. Εφόσον ακολουθούν πιστά τα trends, δεν περίμενα και κάτι εντυπωσιακό ή πρωτότυπο, όπως γενικά  στην γερμανική ποπ. Και τελικά δεν έσφαλα....                                        
    Αυτό το album έχει θέμα electropop/ dance, αλλά με το γνωστό τους δε και καλά ύφος ώστε να κρατήσουν τους παλιούς τους fans.Έναν τέτοιο συνδυασμό δείχνει το πρώτο τραγούδι, το This Is Me , το οποίο ακούγεται σαν flopαρισμένη προσπάθεια για την Eurovision, αλλά μετά περνάμε στο Superstar DJ που μας εισάγει σε πιο dance μονοπάτια καθώς είναι ένα πιθανό single. Θα μπορούσε παραγωγός του να είναι ο κάθε superstar DJ έστω και της χώρας τους. Εντάξει, είναι αρκετά συμπαθητικό για να το ακούς σε κανένα pool party, αλλά όχι και για τρελό ξεπάτωμα στον χορό.Συμπαθέστατο είναι και το πρώτο single, Like A Lady παρά τους φθηνούς στίχους του.

 Τα κομμάτια 4 και 5 είναι rnb midtempos βουτηγμένα στην αμερικανιά. Το Don't Take It Personal είναι, όμως, καλύτερο από το Doing Fine γιατί τουλάχιστον έχει μια αξιοπρεπή synth  ενορχήστρωση. Το δεύτερο το skipάρεις κι εύχεσαι να μην ξαναβρείς άλλα τέτοια εκεί μέσα. Μετά υπάρχει το Definition Of A Woman, πιο υποφερτό από τα παραπάνω μεν,  αδιάφορο δε. Μοιάζει πολύ στο Easy των Sugababes, αν κι έχει στίχους που παραπέμπουν σε The Saturdays. Σε κομμάτι των Sugababes πριν φύγει η Mutya παραπέμπει και το ακουστικό All Or Nothing, βγαλμένο λες ή από το One Touch ή το Three που νομίζω πως άκουσα την Heidi κάποια στιγμή! Λάθος κάνατε, αγαπητοί κριτικοί που τις είπατε Sugababes για εκπτωτικά καταστήματα για το προηγούμενο τους album. Να το λέγατε γι' αυτό το album.

   Δεν λείπουν τα μπαλαντοειδή φυσικά μήπως κι οι κριτικοί αποφύγουν να τις αποκαλέσουν "dance pop τσουλάκια που μόνο club hits θέλουν να κάνουν". Είναι χίλιες φορές καλύτερες από των προηγούμενων albums, αλλά όπως πάντα πολύ μέτριες κι υπάρχουν χιλιάδες τέτοιες στον κόσμο.Ο λόγος για τα Breath You In και Love Must Carry On. Στο Catwalk V-O-G-U-E οι κοπελιές κάνουν μια προσπάθεια να τραγουδήσουν το επόμενο Vogue, αλλά παραμένει ένα χαριτωμένο τραγούδι χωρίς να μπορεί να συναγωνιστεί το τραγούδι της Μαντόνα. Στο κομμάτι 12 τελειώνει και το album με το Mono, ένα απίστευτα χλιαρό rnb /dance.
   Και λοιπόν πόσο του βάζουμε αυτουνού; Είναι χειρότερο από το Bionic και καλύτερο από το ντεμπούτο της Charice. Είναι επίσης καλύτερο από το περσυνό έκτρωμα των No Angels (άσχετο). Άρα η βαθμολογία βγήκε. 4/10