Katy Perry: Teenage Dream

         Βρισκόμαστε στο 2010, δυο χρόνια έπειτα από το One Of The Boys και τις σαρωτικές επιτυχίες  I Kissed A Girl και Hot N Cold, με το τελευταίο να το έχει . Σύμφωνα με τα δεδομένα του mainstream και τα δικά μου, ήταν η ώρα για την Katy Perry να βγάλει δεύτερο album. Και τελικά μας ήρθε το California Girls, το οποίο έκανε την ανεμενόμενη επιτυχία στο Billboard. Ανακοινώθηκαν όσα ήταν ν' ανακοινωθούν για το album κι έτσι όλοι μας περιμέναμε μέχρι να leakάρει. για να δούμε τι αξίζει. Ήρθε η ώρα του λοιπόν!

     Το Teenage Dream είναι πιο ηλεκτρονικό από το One Of The Boys, αλλά το μουσικό στυλ της Katy  Perry δεν έχει αλλάξει εντελώς, ούτε έχει υποταγεί ολοκληρωτικά στις electro/dance φόρμουλες που υποτήθεται πως χαρίζουν την επιτυχία στα charts και την (μην ξεράσω!) εκτίμηση του μουσικού κοινού. Αν κι υπάρχουν πολλά synths στις ενορχηστρώσεις των τραγουδιών, το album δεν είναι γεμάτο κομμάτια που φωνάζουν "Θέλω απεγνωσμένα να γίνω club anthem και ν' ανέβω ψηλά στα charts ο κόσμος να χαλάσει!"

     Το album στο οποίο θα μπορούσαν ν' ανήκουν τα 5 πρώτα κομμάτια είναι το Animal της Kesha. Έτσι το πρώτο κομμάτι είναι το Your Love Is My Drug του Teenage Dream, το Last Friday Night το Take It Off, το California Girls το Tik Tok, το Firework το Kiss N Tell  κατά κάποιον τρόπο και το Peacock το Blah Blah. Παρόλα αυτά δεν μπορούμε να πούμε πως η Katy Perry αντιγράφει την Kesha γιατί α) δεν είναι σκλάβα του autotune, β) δεν πλασάρει την ίδια λιγδιάρικη εικόνα, αντίθετα μάλιστα και γ) έχουν τους ίδους παραγωγούς aka Dr. Luke και Max Martin οπότε είναι φυσικό να βγει παρόμοιος ήχος. Για τα υπόλοιπα, τα οποία είναι λιγότερο εμπορικά και περισσότερο προσωπικά, δεν ισχύει το ίδιο.

      Όπως και να 'χει το πράγμα, το album στιχουργικά καταπιάνεται με πολλά θέματα, από τον πρώτο εφηβικό έρωτα (The One Who Got Away) και το μεθύσι της Παρασκευής (Last Friday Night) ως την ιστορία μιας κοπέλας που είχε τα πάντα μα φοβήθηκε την ίδια της την λάμψη και κλείστηκε στο σκοτάδι (Pearl), τον πρεζάκια γκόμενο της (Circle The Drain) και ... τα παγώνια (Peacock), όχι στην κυριολεξία δηλαδή, αλλά για το cock. Αυτό το τραγούδι  θεωρούταν kinda shocking από την δισκογραφική εταιρία κι έτσι παραλίγο να μην μπει στο album, αν και δεν καταλαβαίνω το γιατί εφόσον υπάρχει μια Kesha που γράφει πολύ χειρότερους στίχους απ' αυτούς του Peacock. Έχω να παρατηρήσω μια έμφαση στο θέμα των σχέσεων που περνάνε δύσκολες στιγμές (ET, Circle The Drain, Who Am I Living For, Not Like The Movies). Καλά όλα αυτά στιχουργικώς. Τι γίνεται, όμως, στο μουσικό μέρος του album;
     Όταν leakαρε το Teenage Drem (το single εννοώ), ο κόσμος έλεγε πόσο μοιάζει αυτό με το California Girls. Βασικά αυτό ισχύει ως ένα σημείο. Στο ρεφρέν μοιάζουν, ναι, αυτό είναι αλήθεια, αλλά ως ενορχηστρώσεις δεν  έχουν καμία σχέση. Το Teenage Dream είναι περισσότερο κιθαριστικό και  καψούρικο ενώ το California Girls πιο ηλεκτρονικό και dancy, αλλά το πρώτο είναι καλύτερο. Ok, το λύσαμε κι αυτό το ζήτημα.

   Αν και το album εμπεριέχει κάποιες πολύ καλές μουσικές στιγμές όπως την ηλεκτρονική "έκρηξη" στο Firework ή τις τρομπέτες στο middle 8 του Last Friday Night, από το Circle The Drain και πέρα κουράζει κάπως η τόσο ηλεκτρονική παραγωγή, ειδικά όταν  φτάνουμε στο E.T. με το πολύ hardcore και κάπως ενοχλητικό beat κι έτσι περιμένεις καμία κιθαριστική ή πιανιστική μπαλάντα για να αλλάξει το κλίμα. Τo Not Like The Movies, η μοναδική μπαλάντα του album, όμως, δεν ικανοποιεί ιδιαίτερα, όχι τουλάχιστον αν το βάλεις μπροστά σ' ένα Thinking Of You.
  Κατά  τ' άλλα, το Teenage Dream δεν είναι το απόλυτο trash, όσο κι αν κάποιοι θα ήθελαν να είναι για να έχουν να θάβουν. Είναι, όπως είπα και πριν, κουραστικό σε κάποια σημεία μα εμπεριέχει μερικά καλά, συγκεκριμένα τέσσερα κομμάτια (Teenage Dream, Last Friday Night, Firework, Pearl), άντε και κανά δυο άλλα, εξαρτάται πως το βλέπει ο καθένας.Εγώ το βλέπω έτσι, πως αν και δεν είναι η απόλυτη albumάρα, έχει μερικά ευχάριστα σημεία. You? 6,5/10