Cheryl Cole: Messy Little Raindrops

             Και το βραβείο για το album που δεν χρειαζόταν καν να ηχογραφηθεί το 2010 πάει....
στον δεύτερο δίσκο της χιλιοαπατημένης, πιθανώς όχι κι ιδιαίτερα έξυπνης και πρώην προσβεβλημένης από μαλάρια, Cheryl Cole. Γιατί το λέω αυτό; Επειδή οι Girls Aloud μας έταξαν album μέσα στην χρονιά κι οι fans, ειδικά οι Άγγλοι που έχουν συνηθήσει να  γίνονται τα πάντα στην ώρα τους (αχ, δύσμοιροι, δεν θ' αντέξετε ούτε λεπτό εδώ!),  θα έχουν αγανακτήσει αφού το 2010 τελειώνει (omg!) και δεν ακούμε νέα τους! Τι να κάνουμε, λοιπόν, το follow-up του χλιαρότατου περσινού 3 Words που μας έδωσε το συμπέρασμα ότι η Cheryl στο group είναι καλύτερη απ' ότι η Cheryl μόνη σαν το λεμόνι που παγώνει στο μπαλκόνι; Μα να το ακούσουμε μπας και παρηγορηθούμε,αν και χλωμό το βλέπω!, λέω εγώ. Τώρα όποιος θέλει ακολουθεί....

    Από που αρχίζουμε; Από το πρώτο single, το Promise This, το οποίο είναι ότι πρέπει για να το ακούς την ώρα που κάνεις ψώνια στο Hondos Center στην Γλυφάδα, δεν είναι σίγουρα το τραγούδι της χρονιάς, αλλά κατά κάποιον τρόπο catchy παρά την άθλια γαλλική προφορά της πρώην κυρίας Cole και μετά ακολουθεί η χλιαρότητα σε όλο το μεγαλείο της! Ο λόγος για το Yeah Yeah, ντουέτο με τον πρεζάκια Travie McCoy και το Will.i.amικής παραγωγής Live Tonight. Το The Flood κάπως ακούγεται, αλλά είναι σχεδόν κίνηση αυτοκτονίας να γίνει single (sorry, αλλά μπαλάντα της Cheryl Cole; Χάλια δεν ακούγεται;).

   Η χλιαρότητα συνεχίζεται με τα Amnesia, Everyone και το ψευτό - οπερατικό Raindrops (τι τους θες μωρή τους πριμαντονισμούς; Αφού καμιά σπουδαία φωνή δεν έχεις, παρ' το απόφαση!). Ευτυχώς, όμως, τα Hummingbird και Better To Lie είναι listenable (και κάπου εδώ πέρα ευχαριστώ τον Θεό που δεν με άφησε να βαρέσω κι άλλες ενέσεις) , στο δεύτερο την παράσταση να κλέβει η φωνή του August Rigo. Από 'κει και πέρα, έχουμε δυο ψευτό - χορευτικά κομμάτια, το Let's Get Down και το Waiting που αν και θα μπορούσαν να κάνουν μια αίσθηση στα UK Charts, είναι απλά δυο fillers, όπως και το  Happy Tears που σχεδόν όλα τα κομμάτια του album του μοιάζουν. Τυχαίο; Δεν νομίζω!

   Δεν ξέρω αν το Messy Little Raindrops θα πουλήσει, αλλά κανείς δεν χρειάζεται κι άλλο σόλο της Cheryl, ούτε κανενός μέλους των Girls Aloud (ακούς Sarah;) κι αυτό γιατί τα κορίτσια είναι ένα δυνατό μουσικά σύνολο που αξίζει να μείνουν δεμένες επειδή μας προσφέρουν καλά pop τραγούδια. Ίσως να μην ήταν το κατάλληλο timing, τώρα, που τα girl groups παρακμάζουν.Ίσως το Messy Little Raindrops καλύτερα να έμενε στο ράφι προς το παρόν... 5/10

             
                                                   1. Promise This
                                                  2. Yeah Yeah (feat. Travie McCoy)
                                                  3. Live Tonight
                                                 4. The Flood
                                                5. Amnesia
                                               6. Everyone (feat. Dizzee Rascal)
                                               7. Raindrops
                                              8. Hummingbird
                                              9. Better To Lie (feat. August Rigo)
                                             10.Let’s Get Down
                                             11.Happy Tears
                                             12.Waiting
      

Kaci Battaglia: Bring It On

           Ήταν 2001. Η Britney Spears βασίλευε στα charts, τότε, στις δόξες της, ενώ η bubblegum pop φορούσε το στέμα της βασίλισσας των μουσικών ειδών. Τότε η βιομηχανία έριξε στην μάχη την 13χρονη Kaci με το Paradise για να της κόψει την φόρα αλλά δεν πέτυχε και πολλά, πήγε ένα #11 στο UK μα αμφιβάλω αν θα το θυμάται κανένας τώρα, εκτός από το MAD που συμπεριέλαβε το video του σ' ένα αφιέρωμα για τα καλύτερα teen videos .Οπότε ήταν η τέλεια εποχή για hiatus για την Kaci επειδή ούτε γάτα, ούτε ζημιά.

      Έτσι, αθόρυβα, τo 2009 έβγαλε το single I Can't Help Myself που και πάλι πέρασε απαρατήρητο μέχρι που το Crazy Possessive, το επόμενο, προκαλέσε προσοχή, αλλά για λάθος λόγους: έμοιαζε εκπληκτικά με το Womanizer της "αντιπάλου" της! Το στοίχημα του Bring It On, όμως, ποιο πραγματικά είναι; Να προκαλέσει την προσοχή επειδή μοιάζει στο Circus ή στο Blackout της - ο Θεός να την κάνει πριγκίπισσας της pop ή να κάνει μια ήσυχη πορεία ως ένα ευχάριστο dance album;
         Δυστυχώς, η απάντηση είναι το πρώτο. Αρχίζοντας από το Crazy Possessive που μπορεί να κάνει και τον πιο φανατικό hater της Brit να αρχίσει να εκτιμάει την αξία του Womanizer, περιέχει μερικές listenable dance/electro/rnb λούπες σαν το Bionic - Atomic που, εντάξει, το λες συμπαθητικό, το Remedy (καμία σχέση με το μικρό αριστουργηματάκι της Little Boots) με την μοναδική, ίσως, προσεγμένη ενορχήστρωση ή το Go - Go Dancer που αν όλο το τραγούδι ήταν σαν την εισαγωγή του, ίσως ν' ανέβαινε στην εκτίμηση μου, αλλά και κάποιες δυσάρεστες εκπλήξεις όπως το υπερβολικά άγευστο κι αδιάφορο Tool ή η τραγική απομίμηση μπαλάντας που ακούει στο όνομα Seeing You Tonight. Πάντως το καλύτερο κομμάτι  (το λέω λες κι είναι πολλά τα καλά στο Bring It On, lol) είναι το Body Shots που κερδίζει βαθμούς σε sex appeal και κάνει ό,τι η Brit Brit προσπαθεί να κάνει απεγνωσμένα τα τελευταία χρόνια μουσικώς: το soundtrack των γλωσσόφυλων υπό την επίρρεια mohito και των φάσεων στο club.

         Πάντως τίποτα δεν το σώζει από το flop. Η παραγωγή παραείναι φθηνή και ριχή (στοιχηματίζω ότι η δισκογραφική εταιρία δεν ξόδεψε πάνω από πέντε ευρώ για συντελεστές, εκτός κι αν πλήρωσαν τους παραγωγούς της Απόλυτης), η Kaci δεν παρουσιάζει καμία προσωπικότητα και κάπως έτσι το Bring It On ξεχνιέται γρήγορα, με την λέξη φθηνό να είναι η πρώτη που σου έρχεται στο μυαλό όταν ετοιμάζεσαι να το περιγράψεις.
         Το μόνο που το σώζει είναι πως η Kaci έχει μια φωνή της προκοπής, δεν μιλάμε, βέβαια, για επίπεδα Aretha Franklin, αλλά είναι υποφερτή, όχι σαν της Brit που ακούγεται μόνο μετά τις 5 μπίρες! Αλλά, συγνώμη, δεν θα πάρω. No club anthems here!  4/10

                            
                                                1. Bionic-Atomic
                                                2. Crazy Possessive
                                                3. Body Shots (feat. Ludacris)
                                                4. Tool
                                                5. Go-Go Dancer
                                                6. Captain Save A Ho
                                                7. Remedy
                                                8. PartyAHolic
                                                9. Seeing You Tonight
                                                10. Watch Me
                                               11. Bring It On
                                               12. Crazy Possessive (Seamus Haji Extended Mix)     
    

Greek Tv Season 2010 - 2011 Guide

      Η ελληνική τηλεόραση ήταν από πάντα φτηνή, αυτό το ξέρουμε καλά όλοι μας. Σήμερα, στο 2010, μια χρονιά συνόνυμη με την οικονομική κρίση, ο κάθε τηλεοπτικός παραγωγός βρίσκει την δικαιολογία "Τα φράγκα δεν είναι πολλά οπότε μην περιμένετε αριστουργήματα" για να γεμίσει το πρόγραμμα με σειρές Β' ή ίσως κι Ω' διαλογής και ριάλιτι που κοιτούν να βγάλουν την επόμενη Τζούλια. Ας δούμε τι έχει φέτος ο μπαξές ή καλύτερα τα hilights του μπαξέ.
                                       Mega
                                1) Το Νησί
     Δύσκολα θ' ακούσεις κανέναν να λέει αρνητικό σχόλιο γι' αυτήν την υπερπαραγωγή (το έχω διασταυρώσει). Και καλούς ηθοποιούς έχει, και εξαιρετική, σχεδόν κινηματογραφική σκηνοθεσία, και συγκινητικό δίχως υπερβολές είναι.
                           2) Κούκλες
   Πάντα βαθιά μέσα μου πίστευα ότι το Sex & The City έχει κάνει ζημιά στην ελληνική κοινωνία και πως η τηλεόραση δεν θα ξέφευγε αργά ή γρήγορα. Οι "Πανούκλες", αν κι είναι διασκευή από ιταλικό σήριαλ, έχει ηρωίδες που θα 'θελε να ταυτιστεί η μέση Ελληνίδα 40άρα, και καλά ανεξάρτητες που πριν ήταν νοικοκυρούλες και τώρα που τις κεράτωσε ο καλός τους, they take revenge, oh yeah!
                         3) Η Γενιά των 592
  Έχει φάση, δεν αντιλέγω, αλλά είναι κάπως συγκρατημένο....
                         4) Η Πολυκατοικία
 Μα για τρίτη χρονιά ρε φίλε; Για πόσο καιρό θα μας βασανίζουν μ' αυτήν την μούφα Ω' διαλογής; Πόσες υστερίες θ' αντέξουμε από μια σειρά που το σενάριο της μοιάζει να γράφτηκε στο χέρι από μεθυσμένο που ήπιε 3 μπουκάλια ρακές; Τουλάχιστον μας δίδαξε κάτι: η Τάμτα καλύτερα να παραμείνει στις κορώνες γιατί η υποκριτική δεν την θέλει.
                       5) Τα Μυστικά Της Εδέμ
Η μόνη περίπτωση να γράψω κάτι καλό γι' αυτό είναι αν ήμουν συνταξιούχα δίχως ιδιαίτερες ασχολίες.
                     6) Η Ζωή Της Άλλης
Αν δεν ήταν καθημερινό, ίσως να το είχα σε περισσότερη εκτίμηση. Έχει ένα αξιοπρεπές σενάριο μα έχει τόσους χαρακτήρες που χάνεις τ' αυγά και τα πασχάλια!
                    7) Master Chef
   Θα ήταν μια χαρά αν δεν υπήρχε αυτή η Μανωλίδου....
                    8) Just The Two Of Us
Στον κύριο Καπουτζίδη έχω τεράστια εκτίμηση, σ' αυτόν και τα σκερτσάκια του και βρήκα ενδιαφέρουσα την ιδέα. Το show μια χαρά ήταν, αλλά πιο lame κριτική επιτροπή δεν μπορούσαν να βρουν; Τα σχόλια τους είναι πιο χλιαρά κι από την μουσική της Ellie Goulding με την έννοια ότι όταν μιλάνε, σε πιάνει μια υπνηλία εντατίκ. Κι αυτοί οι έξυπνοι οι διοργανωτές τον Πανταζή με μοντέλα βρήκαν να τον βάλουν; Αν ακουστεί τίποτα για βιασμό, μην αναρωτηθήτε το γιατί...
                                     ANT1
                          1) The X Factor
 Τώρα έχω ράματα για την γούνα σας, αγαπητοί μου κύριοι Θεοφάνους και Μουρατίδη! Όχι που θα σας άφηνα έτσι! Ναι, σ' εσάς απευθύνομαι, βασιλιάδες του κόμπλεξ που αναρωτιέμαι τι τον έπιασε τον Λάτσιο και θα σας προσέλαβε! Έχετε έρθει στο λάθος μέρος για να βρείτε τον διάδοχο της φωνής της Μαρίας Κάλας, το ξέρατε; Εδώ κάτι δύσμοιροι τραγουδιάριδες έρχονται για να βγάλουν κανέναν δίσκο, γι' αυτό μην τους κρατάτε κακία! Και βαλτε καμία ταμπέλα στην είσοδο που να γράφει "Όχι ψώνια εδώ!" Επιτέλους δηλαδή!
                    2) Next Top Model
   Άλλη παρέλαση επιρμένων από 'δω! Δόξα τω Θεώ, τώρα με το "Νησί", κανείς δεν θα τους δίνει σημασία.
                   3) Deal
  Εντάξει, περνάς την ώρα σου ευχάριστα. Τηλεπαιχνίδι είναι έτσι κι αλλιώς.... Κάποιος, όμως, να πει στον Φερεντίνο να ξυριστεί asap!
                  4) Κάρμα
 Ελεεινό, τρισάθλιο, με χάλια ηθοποιούς και τραβηγμένο από τις ρίζες των μαλλιών σενάριο!
                  5) Ράδιο Αρβύλα
                      They rock!
                6) Κισμέτ + Χίλιες & Μια Νύχτες
               Ουστ, χανουμάκια!
                7) Top Chef
        Δεν το έχεις Μπουλέ, δεν το έχεις γλυκιά μου, άσε τα μαχαίρια τώρα!
                    Alpha
     Φεστιβάλ μπαζόσκυλων με τα όλα του. Big Brother and Bottrini go to hell now!
   PS: Θα ξαναρχίσω τα music posts! Άντε, γιατί πολλή γενικούρα έπεσε κι ανυσηχώ!
 
                  



     

Θα Το Κάνω Κι Αυτό Στην Ζωή Μου!

             Λέω να παίζω αυτό το blogοπαίχνιδο που έχει τρελαθεί η blogόσφαιρα να παίζει.
                 Ορίστε, λοιπόν, τα 10 πράγματα που αγαπώ, αν κι όχι με σειρά προτίμησης.
                                  1. Η μουσική.
                                  2. Να συγγράφω.
                                  3. Να φαντάζομαι.
                                  4. Να διαβάζω λογοτεχνικά βιβλία.
                                  5. Να βολτάρω με τις φίλες μου.
                                  6. Τον χαβαλέ.
                                  7. Το να είναι ευτυχισμένοι όσοι θέλω να είναι.
                                  8. Να ρίχνω θάψιμο.
                                  9.  Την μόδα.
                                 10. Τις διακοπές.
                               Για την Αφροδιτούλα ρε γαμώτο! Παίξτε κι εσείς παιδιά!

                                  
                                   
                                 

Darling, I'll Tell You The Truth: You Suck!

                                              Ναι, you suck, εσύ:         
    1) Καθηγητή που έχεις κόμπλεξ επειδή κανονικά έπρεπε να δίνεις διαλέξεις στο Χάρβαρντ και στο Γέιλ αντί να βοηθάς μερικά δύσμοιρα παιδάκια να μάθουν πέντε γράμματα. Άτιμη κοινωνία, άλλους τους ανεβάζεις, άλλους τους κατεβάζεις!       
    2) Ηλίθιοι συμμαθητές μου που με κορο'ι'δεύετε για το επίθετο μου (το ξέρω πως είναι χάλια και σκέφτομαι να το αλλάξω αν γίνεται, αλλά δεν χρειάζεται να μου το πείτε, ευτυχώς ο Θεός μου έδωσε λίγο μυαλό σε αντίθεση μ' εσάς, και το έχω καταλάβει), την προφορά μου στ' Αγγλικά (ενώ εσείς που γνωρίζετε πως να προφέρετε ένα "fuck you" νομίζετε πως με τις γνώσεις σας θα σας δώσουν Proficiency στο χέρι), τον γραφικό μου χαρακτήρα (γιατί, τα δικά σας τα ορνηθοσκαλίσματα καλύτερα είναι;) και δεν ξέρω εγώ τι άλλο και που μου "προξενεύετε" τον τάδε χλέμπουρα κι από πάνω θέλετε την ψήφο μου στις εκλογές! Ναι, καλά, χαρήκατε!  
   3) Wannabe Blair Waldolf/Antonella που δεν ξέρεις πόσες σε θάβουν επειδή το αβυσσαλέο ντεκολτέ σου, το βουνό μακιγιάζ σου και το ψευτο- bitchy σου βλέμμα φωνάζει από χιλιόμετρα μακριά "θέλω να βρω γκόμενο, δεν έχω φασωθεί εδώ και 48 ώρες, υποφέρω, υποφέρω πολύ, είμαι σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης, μέσα σε μια φάση τραγική, δεν το βλέπετεεεεεε;;;;;;;;"
   4) Έλληνα υπουργέ που τρως τα λεφτά του κόσμου κι ενώ κάνεις τον ψόφιο κοριό, κυκλοφορείς με κάτι λιμουζίνες και κατά τ' άλλα τα ρίχνεις στους άλλους του αντίπαλου κόματος οι οποίοι φυσικά δεν πάνε πίσω.
 5) Σκυλού - μοντέλα που θες να κάνεις απεγνωσμένα καριέρα στο δελτίο του Star για συνολικά δεκαπέντε λεπτά.
                         You are all fuckin' hopers!

Shontelle: No Gravity

       Όταν άκουσα για πρώτη φορά το T- Shirt, την παρθενική επιτυχία της Shontelle, η πρώτη μου εντύπωση ήταν κάπως έτσι: "Άι μωρή που αντιγράφεις το Umbrella για να κάνεις επιτυχία! Σου εύχομαι ολόψυχα να μείνεις στον άσσο!" Δεν ήξερα αν έπρεπε να γελάσω ή να κλάψω από τα γέλια όταν βγήκε αυτό το έκτρωμα που προσπαθούσε απελπισμένα να μιμηθεί το Disturbia της Rihanna με μια ιδέα Britney Spears. Ευτυχώς, όμως, δεν συμπερίληφθηκε στο No Gravity, το οποίο έφαγε πολλαπλά push - backs μέχρι να δει το φως της ημέρας . Τι μένει λοιπόν; Μια συλλογή υποψήφια Rihanna rip - offs ή μήπως κάτι πιο βελτιωμένο;

    Το εισαγωγικό κομμάτι, το Perfect Nightmare, είναι η γέφυρα ανάμεσα στο παλιό αμιγώς rnb στυλ της και την ελαφρώς electronic /dance κατεύθυνση που έχει υιοθετηθεί μιας που το album θα κυκλοφορήσει εν έτει 2010 που η ηλεκτρονικούρα επιβάλλεται αν θες να κάνεις επιτυχία και στηρίζεται αποκλειστικά στο "no way" του ρεφρέν που συνοδεύεται από synths. Περισσότερο grower θα το έλεγα... Μετά έχουμε το Impossible το οποίο είναι μάλλον ένα από τα καλύτερα κομμάτια της χρονιάς καθώς η φωνή της Shontelle είναι ιδανική γι' αυτήν την μπαλάντα χωρισμού που θα μπορούσε να γίνει άνετα ραδιοφωνικό hit. Το τρίτο στην σειρά κι ομότιτλο κομμάτι θα μπορούσε κι αυτό να κερδίσει μια καλή θέση στα ραδιόφωνα χάρη στα hooks του, αυτό το "la la la" στην εισαγωγή και το ρεφρέν για την ακρίβεια.

   Προς μεγάλη μου δυσαρέσκεια, παρακάτω, στο Take Ova, βλέπω την προειδοποίηση ασφαλείας "ft Pitbull" και τρέμω στην ιδέα ότι ο τύπος ίσως να κατέστρεψε άλλο ένα τραγούδι με το τραγικό του rapάρισμα. Το κομματάκι δεν λέει και πολλά, anyway. Κι επειδή υποτήθεται πως το κομμάτι είναι και καλά χορευτικό, μετά από ώριμη σκέψη, μπήκε μια μπαλάντα με pop/rock επιρροές στο νούμερο πέντε που λέγεται Say Hello To Goodbye που ακούγεται σαν τίτλος κανενός επεισοδίου του φτηνιάρικου 90210 (μια σκηνή είδα τυχαία στο Σκάι και μου κάθεται στον λαιμό). Αν και δεν ξεπερνά το Impossible, είναι αρκετά συμπαθητικό. Το DJ Made Me Do It που αντλεί επιρροή από την υπερεκτιμημένη δεκαετία του '80 το βλέπω για single που θ' αρκεστεί κάπου στην θέση #50 του Billboard. Τα - κάτι ανάμεσα σε midtempos και floor fillers- Love Shop, Helpless και Kiss You Up τα skipάρεις δίχως πολλή σκέψη ενώ το remix του T-Shirt είναι εντελώς άχρηστο.
   Τι βγαίνει απ' όλα αυτά; Ένας ok δίσκος που θα τα πάει μέτρια γιατί δεν έχει και κάτι ιδιαίτερο να προσφέρει. Εντάξει, τον ακούς εύχαριστα, δεν είναι κι έκτρωμα μα δεν είναι σίγουρα κι ο καλύτερος της χρονιάς. 6/10

KT Tunstall: Tiger Suit

        Δεν νομίζω ότι η KT Tunstall είναι άγνωστη στο ελληνικό κοινό. Το τραγούδι της, Suddenly I See έχει χρησιμοποιηθεί στην διαφήμηση του Ice Tea, καθώς και στην πασίγνωστη κι όχι άδικα πετυχημένη ταινία, The Devil Wears Prada. Έτσι, αν και δεν την γνωρίζει η Ψωροκώσταινα ως όνομα, την φωνή της θα την έχει ακούσει.

   Ωραία λοιπόν, τώρα βρισκόμαστε δυο χρόνια πριν το 2012 (σημείωση: Δεν πιστεύω τις μαλακίες περί καταστροφής του κόσμου. Δηλαδή θα βγάλουν ανακοίνωση για το τι ώρα θα καταστραφεί ο κόσμος; Αν είναι, να ξέρω γιατί θέλω να κανονίσω να πάω καμία βόλτα με τις φίλες μου προτού γίνουμε στάχτη και μπούρμπερη) καθώς και τρια χρόνια μετά το καταπληκτικό Drastic Fantastic. Για το Tiger Suit ακολούθησε έναν ήχο πιο ηλεκτρονικό, τον οποίο εκείνη ονόμασε nature teckno που συνδυάζει την electronica με τους ήχους της φύσης, γνωρίζοντας ότι θα χάσει θαυμαστές, αλλά κι ότι θα κερδίσει άλλους. Κοινώς, η 35χρονη κοπελιά πήρε ένα ρίσκο. Για να δούμε

    Από που αρχίζουμε; Από το Uunmmannaq Song, το οποίο δίνει μια γενική εικόνα για το album, αλλά she can do better. Το αμέσως επόμενο, το Glamour Puss, είναι το πιο ηλεκτρονικό, νεαρότερο αδελφάκι του Suddenly I See, όπως και το τραγουδάκι στο νούμερο οχτώ, το Come On, Get In, έχει φανερή συγγένεια με το Hold On από το Drastic Fantastic, αλλά κι οι δυο περιπτώσεις είναι συγχωρεμένες γιατί πρόκειται για το τρίτο καλύτερο και το καλύτερο κομμάτι του album αντίστοιχα. Το δεύτερο καλύτερο τραγουδάκι ονομάζεται Fade Like A Shadow και μιλάει για κάποιον που την "στοίχειωνε" (μυστήριο το τι θέλει να πει ο ποιητής).  Το έβγαλε και για παρθενικό single, αλλά δεν τα πήγε και τόσο καλά (#11 στην Ιαπωνία, μάλλον καμιά Ayumi Hamasaki κατσικώθηκε στο #1) σε αντίθεση με το κατώτερο (Still A) Weirdo που κάτι κατάφερε ( # 88 Ultratop Wallonia Belgium και #39 UK Charts).

   Μουσικά, η KT έχει βρει τον τρόπο να ισσοροπήσει τον παλιό της ήχο με τον καινούριο δημιουργώντας ένα κράμα ήχων που πετυχαίνει τον σκοπό του, ειδικά στο Difficulty και στην εισαγωγή του Push That Knot Away. Δεν χάθηκε στα ηλεκτρονικά beats, ούτε πλάσαρε το Tiger Suit για κάτι που δεν είναι. Έχει μερικά όχι ιδιαίτερα έκδηλα disco στοιχεία, ίσως ελαφρώς Golfrappικά. Δεν γίνεται κουραστικό ως ήχος, αλλά κάποια κομμάτια είναι σχετικά αδύναμα. Ο λόγος για τα Golden Flames παρά το γεγονός ότι περιέχει τους καλύτερους στίχους στο album, Uunmannaq Song που αναφέρθηκε πιο πάνω και Madame Trudeaux που...εχμ..απλά δεν λέει τίποτα.
  Παρόλα αυτά (Pourtant ή Cependant όπως το λέμε εμείς οι γαλλόφωνοι), αν και το Tiger Suit δεν είναι σίγουρα το καλύτερο της album και δεν ξεπερνάει τις προηγούμενες δουλειές της, παραμένει ένα ευχάριστο, ιδίως μουσικά, σύνολο που δεν απογοητεύει. Όποιος πιστεύει το αντίθετο, να σηκώσει το χέρι του!  7,5/10

Κατάληψις Εν Έτει 2010

     Εδώ και τρεις ημέρες έχουμε κατάληψη, όπως σχεδόν όλα τα σχολεία της Ελλάδος για τις απουσίες και καλά, αλλά και για θέματα που αφορούν την Γ' Λυκείου (μηχανογραφικά, κατάργηση της ενισχυτικής διδασκαλίας κι έλλειψη βιβλίων και καθηγητών). Πολύ wow κατάσταση, τι να πω! Είναι η πρώτη κατάληψη που βιώνω επειδή στο Γυμνάσιο α) δεν είχαμε αιτήματα, β) ακόμα και σοβαρά αιτήματα να είχαμε, ήταν πολλές οι κοτούλες και γ) μια τρελή πήγαινε κι έσπαγε τις αλυσίδες.
  Δεν χρειάζεται να σας πω πως ακριβώς είναι μια κατάληψη, δόξα τω Θεώ, μια χαρά έξυπνα κορόιδα είστε. Τα γνωστά . Άλλοι έπαιζαν τάβλι, άλλοι χαρτιά, άλλοι είχαν φέρει υπνόσακους κτλ κτλ ενώ οι "επικεφαλείς" (μην ξεράσω!) της κατάληψης έκαναν όλη την ώρα σύσκεψη και στρύγγλιζαν σε τόνους 5.000 μεγαντεσιμπέλ σαν ψυχασθενείς. Μερικά αντιπαθητικά κι όχι ιδιαίτερα υψηλού IQ άτομα μου έλεγαν "Να δηλώσεις υπέρ!". Φυσικά ρε μαλάκα, μπρίκια κολάμε; Αχ, τι ηλίθιοι! Για κακή τους τύχη, δεν είμαι τόσο φλωράκι όσο νομίζουν (επειδή, τώρα, έβγαλα ένα 18 και 3 στο τέλος της χρονιάς στην Γ' Γυμνασίου; Τρίχες!:p)
      Καλά, τις μαλακίες ότι εξαιτίας των καταλήψεων θα κάνουμε μάθημα και Σάββατα και αργίες δεν τις πιστεύω. Είπε το αιωνίως ξοφλημένο Ελληνικό κράτος να μας συμμαζέψει και λέει ''πως να τρομοκρατήσω τα μαθητούδια μου; Μα φυσικά! Θα τα βάλω να κάνουν extra μάθημα επειδή ξέρω ότι είναι τρελά φιλομαθείς!" Εκτός κι αν αυτό τραβήξει κανένα μήνα, τότε θα υπάρχει πρόβλημα!
    Νομίζω ότι μόλις έγραψα το πιο άκυρο post στον γαλαξία, αλλά θα το δημοσιεύσω για να σας την σπάσω!
   
        

Singles Parade! The Very Pop Edition!

                                                   Και φυσικά μπαίνουμε κατευθείαν εις το ψητόν!                                
                                                       1) Sky Ferreira - Obsession

        Το Obsession είναι αυτό που λέει τ' όνομα του. Με μεγάλο repeat value, νομίζω ότι δίνει τις καλύτερες εντυπώσεις όσον αφορά την φωνή 17χρονης Sky Ferreira και δείχνει ότι ο Ryan Tender αρχίζει να εξελίσσεται ως παραγωγός και να καταλαβαίνει ότι υπάρχουν κι άλλα είδη μουσικής εκτός από τις δακρύβρεχτες μπαλάντες που πουλάνε. Καλό αυτό...10/10
                                                         2) Wynter Gordon - Dirty Talk

                                                  
                   Ήθελα να γράψω από τον Ιούλιο για το Dirty Talk, αλλά δεν είχα την κατάλληλη έμπνευση για να το σχολιάσω. Λοιπόν, η πρώτη μου σκέψη όταν το πρωτάκουσα ήταν η εξής: "Θα γίνει hit και θα μας το τρίβουν στην μούρη τα ελληνικά ραδιόφωνα οπότε beware!" , αλλά εφόσον έχω flopάρει, δεν υπάρχουν τέτοιες πιθανότητες. Παρόλα αυτά έχει υψηλό hit potentional και ουρλιάζει club anthem από μακριά. 8/10
                                                           3) Jojo - In The Dark

Κι εκεί που λέγαμε ότι η Jojo μας ξέχασε  κι ότι αυτή η δισκογραφική δεν θα βγάλει ποτέ αυτό το δύσμοιρο All I Want Is Everything, έβγαλε ένα mixtape που ήταν διόλου απογοητευτικό κι ένα single διαφορετικό απ' όσα είχε κάνει, με την 18χρονη σταρλέτα ν' αποδεικνύει γι' άλλη μια φορά ότι έχει φωνάρα. 9/10
                                                          4) The Saturdays - Higher

             The Saturdays και παιχνιδιάρικο είναι λέξεις που πάνε μαζί κι αυτό έρχονται ν' αποδείξουν οι μανταμίτσες μας. Αν και το video είναι lame όσο δεν πάει (αν αυτό γινόταν στην πραγματικότητα, θα τις είχαν μπουζουριάσει στο Δαφνί), το κομματάκι είναι τσαχπινούλικο και τσαμπουκαλίδικο. 9/10                    
                                             5) The Naked And The Famous - Young Blood

        Από που ν' αρχίσω για τούτο εδώ το κουκλί; Την άψογη ενορχήστρωση του; Το πόσο εύκολα θα μπορούσε να γίνει το soundtrack της κουλαμάρας μας, εμάς, των άμυαλων νεανίων; Any ideas? 10/10
                                                   6) Kaci Battaglia ft Ludacris - Body Shots

           Britney, κοίτα εδώ να μαθαίνεις πως γίνεται ένα σωστό slutty song! 8/10
                                                           7) Robyn - Hang With Me

          Στα χνάρια του Be Mine, η κυρία από 'δω δεν λέει να μας απογοητεύσει, όχι τουλάχιστον εντελώς. Έτσι το γλυκό Hang With Me δείχνει γι' άλλη μια φορά  ότι η ασχημούλα Σουηδέζα ξέρει να κάνει καλή pop. 9/10
       PS: Sorry που δεν έγραφα για μια εβδομάδα και βάλε, αλλά:
   α) Είχα τόσες ιδέες που δεν ήξερα τι να πρωτογράψω.
   β) Σε κάποια φάση ήμουν κάπως breakdownιασμένη επειδή μου την είχαν σπάσει κάτι άτομα και μ' έπιασαν τα υπαρξιακά μου. Καλή ανάγνωσις!