Robyn: Body Talk

             Πριν το review, θέλω να πω πως την σήμερον ημέραν έχω γενέθλια. Γερνάω η ρουφιάνα! Πάμε στο review τώρα.

        Γιατί να ξαναπώ για την Robyn; Θα καταντήσω γραφική στο τέλος. Πολλοί θα μπορούσαν να την κατηγορήσουν ότι θέλει να μας φάει τα λεφτά βγάζοντας τρια mini albums αντί για ένα, αλλά δεν βαριέσαι, αυτό μειώνει την αναμονή.

   Η σειρά Body Talk από άλλους αγαπήθηκε, αλλά από άλλους μισήθηκε. Εγώ βρίσκομαι κάπου στην μέση, δηλαδή πως αν και δεν είναι η καλύτερη της δουλειά, έχει πολλά δυνατά σημεία που αποδεικνύουν την pop perfection της ασχημούλας Σουηδέζας. Just take a ride για να δούμε τι θα δούμε.

  Fembot: Τι σημαίνει Fembot; Οτιδήποτε κι αν σημαίνει, έχει catchy στίχους και μια δυναμική ερμηνεία από την Robyn, αλλά, ok, νομίζω πως παρακάτω υπάρχουν καλύτερα κομμάτια. Don't skip it, anyway.

Don't Fucking Tell Me What To Do: Προσοχή: παραπλανητικός τίτλος! Γιατί όσο γαμάτος είναι, το τραγούδι δεν ανταποκρίνεται στις προσδοκίες του. Δεν είναι παρά μια λίστα πραγμάτων που την σκοτώνουν (ξέχασε να προσθέσει την φάτσα της) με συνοδεία ηλεκτρονικών μπλιμπλικιών.

Dancing On My Own: Pop anthem! Σηκώνει κανείς αντίρηση;

Indestructable: Ένα από τα πιο ιδανικά κομμάτια για να χορεύεις αγκαλιά με το γκομενάκι. Η pop perfection συνεχίζεται!

Time Machine: Το Time Machine, από τον Max Martin με αγάπη, εκφράζει αυτήν την επιθυμία για πισωγυρίσματα στο παρελθόν. Like it!

Love Kills: Τα beats είναι κάπως βαριά μα το Love Kills είναι η απεικόνηση του μάταιου τούτου κόσμου (If you're looking for love, get a heart made of steel /Cuz you know that love kills/ Don't go messing with love, it'll hurt you for real /Don't you know that love kills?). Απαισιόδοξο ως στίχος, αλλά ως αποτέλεσμα, αρκετά γοητευτικό. 

Hang With Me: Λίγο κατώτερο από το Dancing On My Own, λίγο καλύτερο από το Imdestructuble, αλλά κι αυτό ένα pop anthem.

Call Your Girlfriend: Συμβουλές περί σχέσεων. Not bad...

None Of Dem (ft Royksopp): Ωραία εισαγωγή, το ρεφρέν με χαλάει.

We Dance To The Beat: Σπαστικό. Αντικαταστήστε το με το Include Me Out από το Body Talk pt. 2 ή με το Cry When You Get Older από το pt. 1 .

U Should Know Better (ft Snoop Dog): Κάτι σαν το None Of Dem, μόνο που η ευτυχία κρατάει μέχρι να συνειδητοποιήσεις πως δεν υπάρχει ρεφρέν.

Dancehall Queen: Robyn goes Carribean! Λίγο άσχετο με το υπόλοιπο album, αλλά ένα διάλλειμα μας χρειάζεται που και που.

Get Myself Together: Σε version μπαλάντας θα ήταν καλύτερο.

In My Eyes: Νομίζω ότι έχει βρεθεί σε λάθος μέρος στην tracklist ή να μην συμπεριληφθεί καθόλου.

Stars 4 - Ever: Βαδίζει στα χνάρια του Indestructable μα χάνεται στην διαδρομή.

                                 Overall:

Αν κρατήσουμε από το Body Talk τα καλά του σημεία κι αλλάξουμε κανά - δυο τραγουδάκια, βγαίνει ένα καλό pop album. Το album έτσι όπως είναι δεν είναι κι άσχημο, αλλά με τις αλλαγές αυτές θα έπαιρνε έναν μεγαλύτερο βαθμό. 7/10