Sia : We Are Born

                 
H Αυστραλή Sia είναι άλλη μια τραγουδίστρια που δεν χρειάζεται εισαγωγές επειδή έχει κάνει τις επιτυχίες της με παρθενική την μπαλάντα Breath Me το 2001. Τα albums της  Healing Is Difficult, Color The Small One και Some People Have Real Problems ανήκαν στην κατηγορία του downtempo και πήραν πολύ καλές κριτικές. Φέτος, σχεδόν μια δεκαετία μετά το ντεμπούτο της, έβγαλε ένα album πιο upbeat απ' ότι είχε συνηθίσει τους ακροατές της.

   To We Are Born είναι μια μίξη καθαρόαιμων pop κεφάτων τραγουδιών με disco επιρροές και κάμποσης μπαλάντας για να μην χάσει τους θαυμαστές της. Συνεπώς μιλάμε για μικρή αλλαγή κι όχι κανένα τρομερό extreme makeover όπως είναι στην μόδα να κάνει η κάθε ξεχασμένη diva μόνο και μόνο για να flopάρει το album τους (ναι, είναι προκαθορισμένη η μοίρα τους), κάτι που φυσικά δεν είναι στις προσδοκίες τους, άλλες φορές αδίκως σαν το Flesh Tone της Kelis κι άλλες δικαίως όπως το Bionic της Christina Aguilera ή μέχρι και να μην βγει στην αγορά (βλέπε την περίπτωση του Aftershock της Amy Pearson).
  Τι είναι αυτό που κάνει το We Are Born ένα καλό album; Η παιδικότητα που κρύβει, το πόσο ανώριμο και το πόσο ώριμο μπορεί να γίνει ταυτόχρονα. Μπορεί να είναι παιδικό, αλλά και ενήλικο. Είναι αφελές μα όχι εντελώς. Τα τραγούδια σου μένουν, όπως κι η χαρούμενη διάθεση τους. Αισθάνεσαι πως ζεις σε μια νύχτα που δεν σε νοιάζει τίποτα.

  Το παράξενο μίνι interlude του The Fight είναι η εισαγωγή στο παιδικό κι ανέμελο κόσμο του We Are Born. Έπειτα η Sia μας προσκαλεί να χειροκροτήσουμε στο παιχνιδιάρικο Clap Your Hands (άσχετο: το είχε παίξει η Ελληνοφρένεια στον ΣΚΑΙ στους τίτλους τέλους ). Κι επειδή μες στο ξέφρενο πάρτυ της φορτώνεται κι ένας γκόμενος που δεν τον θέλει, του αφιερώνει το Stop Trying  για να τον κάνει πέρα. Μετά έρχεται το You 've Changed, καθαρόαιμη περίπτωση grower με την καλύτερη ενορχήστρωση στο album που για κάποιο περίεργο λόγο μου θυμίζει τα σταυρωτά φιλιά που ανταλλάζουν οι φίλες μεταξύ τους την πρώτη ημέρα της σχολικής χρονιάς..
Στην συνέχεια υπάρχουν μερικές μπαλάντες όπως το Cloud, το I'm In Here και το Oh Father, αλλά δυο uptempos είναι αυτά που κλέβουν την παράσταση στο υπόλοιπο μισό του album, τα Bring Night και Never Gonna Leave Me. Το πρώτο εκφράζει την επιθυμία να πέσει η νύχτα και ν' αρχίσει η χαρά, η μουσική, το τραγούδι κι ο χορός (καλά, κι εγώ αυτήν την επιθυμία έχω όταν  πρόκειται να παω σε χοροεσπερίδα) και το δεύτερο χρησιμοποιεί το κλισέ "μωρέ εγώ σε ξέρω, θα γυρίσεις σ' εμένα  και θ' αγαπηθούμε ξανά" για να αναδείξει τις φωνητικές της ικανότητες της Sia.
    Το We Are Born είναι, λοιπόν, ένα album πολύ ευχάριστο σαν τον χαβαλέ που κάνεις με τις φίλες σου ή με τους φίλους σου θάβοντας ανθρώπους, ειδικά ζευγαράκια (ναι, ξέρω, τι τραβάμε κι εμείς οι single ladies!), στα Goodys την ώρα που απολαμβάνεις το burgerάκι σου. Είναι το ιδανικό soundtrack για όταν θα βγεις με τους φίλους σου ή το γκομενάκι ;P Είναι σαν μια συζήτηση με τα φιλαράκια σου: έχει και τον χαβαλέ του και τις σοβαρές του στιγμές..Ψήνεσαι; 8/10

                                          1. The Fight 3:37
                                          2. Clap Your Hands 3:58
                                          3. Stop Trying 2:40
                                          4. You've Changed 3:11
                                          5. Be Good To Me 3:56
                                          6. Bring Night 2:57
                                          7. Hurting Me Now 3:26
                                          8. Never Gonna Leave Me 3:33
                                          9. Cloud 3:43
                                         10.I'm In Here 3:41
                                         11.The Co-Dependent 2:55
                                         12.Big Girl Little Girl 4:18
                                         13.Oh Father 4:28
  
 

Can We Call This Album Art?

      Μερικά εξώφυλλα albums, γνωστά κι όχι τόσο γνωστά, για να θάψουμε ρε αδελφέ! Ποιο θεωρήτε εσείς το χειρότερο; Εγώ προσωπικά το 2, αλλά η επιλογή είναι δική σας.
                                      1)  Καλέ αυτός με το άσπρο jacket δεν είναι ο Ψινάκης;

                                                                 2) Lick lick like a lolly!

                                                              3) Φίλε, ξυρίσου!

                                                         4)  (Μόνο) Δυο ματάρες με κοιτάζουν!

                                                    5) Τι κάνει ο άνθρωπος για να τον δει ο ήλιος!

                                                         6) Είμαι ο superman!

                                                        7) Καλέ, τι είναι αυτόόό;

                                                  8) Και να μην  σε ξαναδώ στα μάτια μου!

                                                        9) Φόνος στο Powerpoint

                                                   10) Τσκ τσκ, μοντέρνα τέχνη και μαλακίες!

                                           
                                               

2 Δωράκια Από Μένα Για Σας!

Επειδή είμαι καλός άνθρωπος  (ναι, ξέρω, what?), σας έφτιαξα δυο συλλογούλες για ν' ακούτε στο αμάξι ή στο ipod ή στο mp3 για τις διακοπούλες σας.
                          Collection No1:  1 Relax Bitches!
                                Αυτή την συλλογή την έφτιαξα για βουκολικές διαδρομές. Enjoy!

                                                         01.  Shiloh - Alright      
                                                         02. Lenka - The Show
                                                         03. Erin McCarley - Pony (It's OK)
                                                         04.Addison Road - Fight Another Day
                                                         05. Terra Naomi - Say It's Possible
                                                         06. Rachael Yamagata - Worn Me Down
                                                         07. Michael Paynter ft The Veronicas - Love The Fall
                                                         08. Monika - Not Enough
                                                         09. Natalie Imbruglia - Glorious
                                                        10. Alexz Johnson - Voodoo
                                                        11. Jewel - Stay Here Forever
                                                        12. Ashley Arrison - Trying To Help You Out
                                                        13. Orianthi - Now Or Never
                                                        14. She & Him - Don't Look Back
                                              Collection No2: Woohoo!
                                 Για τρελά γκαζώματα στην Εθνική Οδό όταν δεν υπάρχει ψυχή!

                                       01. Orianthi - Addicted To Love
                                       02. Vanessa Amorosi - This Is Who I Am
                                       03. Gabriella Cilmi - Save The Lies
                                       04. Automatic Loveletter - Don't Let Me Down
                                       05. Rogue Traders - We're Coming Home
                                       06. The Pretty Reckless - Goin' Down
                                       07. Shiloh - Goodbye, You Suck
                                       08. The Faders - No  Sleep Tonight
                                       09. Dash & Will - Pick You Up
                                       10. KT Tunstall - Hold On
                                              Links στα σχόλια!

Summer Facts

       Έχω κάμποσο καιρό να γράψω, αυτό είναι αλήθεια. Είμαι κι εγώ πορτογύρα κι ενώ βολτάρω και κάνω μπάνια, εσάς σας αφήνω μόνους κι έρημους να περιμένετε κανένα post μου για να γελάσει το χειλάκι σας. Βρίσκετε αυτή την ψωνάρα την Trina και την σπαστική της φάτσα να σας χαλάνε το κέφι (πάντως δεν μπορείτε να πείτε, είναι καλύτερο από το να βλέπετε της Gaga αμακιγιάριστη).Λοιπόν, όπως όλοι έχετε συνειδοτοποιήσει είναι καλοκαίρι. Φυσικά δεν λείπουν τα αξιοπερίεργα. Τι διάολο, έτσι θα σας άφηνα;
  1) Έχω κολλήσει τρομερά με το Love The Way You Lie του Eminem και της Rihanna. Ο στίχος είναι παρανο'ι'κός ως αναληθής, αλλά κάτι μου λέει ότι για τον μισογυνισμό του Eminem είναι παραπάνω από αληθινός ή ίσως  αυτός είναι ο τρόπος που θέλει να σκέφτονται οι γυναίκες ("But that's alright because I like the way it hurts")..Anyway, είναι η ένοχη απόλαυση μου!
2) Χθες το βράδυ άρχισα να διαβάζω "Το Χάρισμα Της Βέρθα" της Φωτεινής Τσαλίκογλου. Διάβασα τις πρώτες 50 σελίδες (δεν είναι κανένα δύσκολο ανάγνωσμα γι' αυτό μην παραξενεύεστε) κι ειλικρινά, πιο ψυχοπλακωτικό βιβλίο δεν έχω ξαναδιαβάσει. Για κάποιο λόγο μου έσπασε τα νεύρα. Δεν μπορούσα να καταλάβω ποιος μιλούσε με ποιον  στους διαλόγους. Κι είχε και παιδεραστές μέσα, και φτωχαδάκια που πάνε στα ριάλιτι για να τα λυπηθούν κι ότι ζουρλό θες. Η ηρωίνη πότε είναι;
3) Μιας που μιλάμε για ψυχοπλάκωμα, πιστεύω ότι τα ρεπορτάζ του Star στα ελληνικά νησιά μόνο βασανίζουν τον μέσο Έλληνα - χτυπημένο από την κρίση. Δηλαδή, φανταστήτε έναν λιγούρη  να βλέπει τις γκόμενες να κουνιούνται στα clubs κι εκείνος να κλαίει την μοίρα του επειδή δεν μπορεί να χουφτώσει καμία.
4) Το Alors On Dance είναι λάθος γραμματικά. Δηλαδή αν το μετραφράσεις κατά λέξη θα σημαίνει "Λοιπόν χορεύει". Ποιος χορεύει οέο; Το σωστό θα ήταν να ονομαζόταν "Alors Nous Dancons". Απλά πράγματα. Και μην μου πει κανείς για αργκό και βλακείες, τον έσφαξα! :P Άντε σας έκανα και μάθημα γαλλικών! Τι άλλο θέλετε;
5) Μερικοί πλανόδιοι πωλητές είναι αληθινά σπαστικοί με την επιμονή τους. Αν ο άνθρωπος δεν καταλαβαίνει...
             Αυτά! Σας πόρωσα;
 

Trina: Amazin'

             Υπάρχουν πολλοί rapers για τους οποίους δεν μπορείς να πεις ότι είναι οι βασιλιάδες της μετριοφροσύνης όπως ο Kanye West για παράδειγμα ή η Lil' Mama. Σε αυτή την κατηγορία ανήκει η Πορτορικάνα Trina.. Η κοπελιά, απ' ότι κατάλαβα κοιτάζοντας τις φωτογραφίες της στο Last.fm, προτιμά να κάνει καριέρα στα ανδρικά περιοδικά παρά στις πρώτες θέσεις των charts του Billboard. Ας ελπίσουμε ότι θα πετύχει τον σκοπό της γιατί δεν της αξίζει να κατακτήσει την κορυφή ραπάροντας αποκλειστικά και μόνο για την αφεντομουτσουνάρα της. Αυτό έτσι κι αλλιώς κάνει κι ο δικός μας Βουρλιώτης και μας την δίνει στα νεύρα.

  Το ομότιτλο τραγούδι ή καλύτερα intro προσπαθεί να μαντέψει τις σκέψεις μας, ποια είναι στην πραγματικότητα αυτή η Trina που την ακούμε και την ξανακούμε στην τηλεόραση, είναι τόσο διάσημη, αλλά τι να πει ο μέσος Έλληνας που πήρε το cdάκι από τις εκπτώσεις του Public ή του Metropolis μαζί με π.χ.  το καινούριο του Eminem (αμφιβάλω βέβαια αν το συγκεκριμένο album πουλιέται στην Ψωροκώσταινα, αλλά δεν πειράζει, πες ότι το κατέβασε) και δεν την έχει ξανακούσει ποτέ στην ζωούλα του; Αυτή την σκέψη του διαβάζει η Trina και μπαίνει στο ζουμί του album με το That's My Attitude που φυσικά μαζεύει όλη την ψευτομαγκιά και το καουμπο'ι'λιίκι σ' ένα τυπικό hip hop τραγούδι σαν πολλά  άλλα στην αμερικάνικη αγορά του Billboard. .Μετά, λοιπόν, από την πλήρη περιγραφή του attitude της, πρέπει να μιλήσει και για τα κάλλη της στο Million Dollar Girl επιστρατεύοντας ένα άλλο διάσημο ψώνιο, τον Diddy και την - κάποια στιγμή θα εξαφανιστεί από την μουσική σκηνή, αλλά αργεί πολύ και δεν μου αρέσει αυτό - Keri Hilson για να φτιάξει με την μουσική του πάστα το White Girl στο οποίο εμφανίζεται ο rapper που μυρίζει εμπορικούρα από χιλιόμετρα, ο Florida .

       Για να ευχαριστήσει τους σκληροπυρηνικούς fans των  rnb midtempos, βάζει την Monica να τραγουδήσει στα Always και I Want It All (τίτλος τραγουδιού του High School Musical δεν είναι αυτός;) και κάνει κι αυτή μια προσπάθεια να τραγουδήσει rnb/soul στο On Da Hush. Δεν καταφέρνει και τίποτα, μόνο πουλάει μια εικόνα που δεν ισχύει. Αφού έχει γίνει όσο πιο bitch γίνεται δηλαδή κι έχει αποδείξει το ψώνιο της, προσπαθεί ν' ανεβάσει λίγο το status της στις κριτικές δείχνοντας πως έχει λίγη ευαισθησία κι έχει ωριμάσει σαν καλλιτέχνης. Τσάμπα όμως.
    Εκτός από αυτά τα 2-3 κομμάτια, ένα μεγάλο μέρος είναι επιβεβαιώση του "μεγαλείου", το οποίο όπως λέει στο "By Myself", το κατάφερε μόνη της, χωρίς την βοήθεια κανενός και το λέει στους άλλους στο "My Bitches'". Και φυσικά υπάρχουν και Καρακατινάρες που τις τρώει η ζήλια γιατί είναι πολύ  και σ'  αυτές είναι αφιερωμένο το Let Them Hoes Fight. 
    Το πέμπτο album της Trina είναι μόνο ψώνιο, ψευτομεγαλεία κι αποτυχημένες προσπάθειες να κάνει κάτι πιο βαθύ από μερικά hip hop - dance χιτάκια για το Billboard. Οι στίχοι είναι όσο ευφυείς όσο οι δηλώσεις της Σάσα Μπάστα. Πολλοί και πολλές rappers έχουν βγάλει τέτοια albums. Αυτό μόνο amazin' δεν είναι. 3/10

                                                     01. Amazin’
                                                     02. That’s My Attitude
                                                     03. Million Dollar Girl (ft. Diddy And Keri Hilson)
                                                     04. On Da Hush
                                                    05. Dang A Lang (ft. Lady Saw And Nicki Minaj)
                                                    06. I Want It All (ft. Monica)
                                                    07. White Girl (ft. Flo-Rida And Git Fresh)
                                                   08. My Bitches
                                                   09. By Myself
                                                  10. Always (ft. Monica)
                                                  11. Currency (ft. Lil’ Wayne And Rick Ross)
                                                  12. Make Way (ft. Lyfe Jennings)
                                                  13. Let Dem Hoes Fight
                                                 14. Showing Out
                                                 15. Capricorn (ft. Shonie)

I 've Got, I 've Got A Pocketful Of Singles!

      Αποφάσισα ν' αλλάξω το όνομα της στήλης του blog που κάνω singles review γιατί πόσες φορές πια να πάρω τον τίτλο της single lady; Βαρέθηκα πια!  Anyway, ας πάμε στα σιγκλάκια που περιμένουν με αγωνία να τα βαθμολογήσω.
                              1) Michael Paynter ft The Veronicas -  Love The Fall

             Δεν βρήκα το εξώφυλλο του single, αλλά τι μας πειράζει; Εγώ πάντως δεν μπορώ να παραλείψω να γράψω για μια από τις πιο σοβαρές υποψηφιότητες για καλύτερο τραγούδι του 2010. Ο παντελώς άγνωστος κι ασχημούλης πρωτοεμφανιζόμενος Michael Paynter συνεργάζεται με τις ταλαντούχες διδυμούλες The Veronicas. Τι βγαίνει από αυτό; Ένα τραγούδι που τα έχει όλα: τέλειους στίχους, τέλεια μουσική... εχμ ...νομίζω πως μπορώ να εκστασιαστώ τώρα γι' άλλη μια φορά. Μου επιτρέπετε; 10/10
                                             2) Kelly Rowland ft David Guetta - Commander

     Hit material με τα όλα του! Μπορεί να μην του φαίνεται στο κουπλέ, αλλά το ρεφρέν είναι σκέτη απόλαυση καθώς είναι και πολύ radio - friendly όπως διαπίστωσα πρόσφατα. Κορυφαίος στίχος; "I feel like the DJ is my buddy guy!"  9/10
                                                       3)  The Saturdays - Missing You

 Βρε βρε οι The Saturdays επιστρέφουν!  Που τις χάνεις, που τις βρίσκεις αυτές! Πάντως με τον καιρό βελτιώνονται. Να έφευγε αυτή η Vanessa που τσιρίζει, τι καλά που θα ήταν! 8/10
                                                         4)  Estelle ft Kardinal Official - Freak   

Βαλ'τε μου Heidi Montag , The Black Eyed Peas και Kesha με πολύ autotune στο repeat, αλλά μην μου βάλετε  αυτήν την αηδία! Υπάρχουν τόσοι τρόποι για να με σκοτώσετε, αλλά σας παρακαλώ, όχι αυτό! 0/10   
                                                               5) Rihanna - Te Amo

     Λεσβία ή straight, η RiRi μπορεί να σου μεταδώσει την ατμόσφαιρα του τραγουδιού ότι κι αν είσαι. Το βαριέσαι κάποια στιγμή, αλλά εντάξει, είναι πολύ καλύτερο από το ενοχλητικό Umbrella  που μυρίζει εμπορικούρα από χιλιόμετρα μακριά. 7/10        
                                                        6) Uffie ft Pharell  - ADD SUV

  Επειδή η Uffie νομίζει, επαναλαμβάνω, νομίζει ότι είναι η βαρβάτη MC, είπε να γράψει ένα τραγούδι για την πρέζα. μόνο που εδώ ο Pharell της κλέβει την παράσταση και καλά κάνει γιατί η μανταμ έχει πάρει πολύ αέρα..7/ l0                                                                                    
                                                       7) Cody Simpson ft Florida - iYiYi

    Αν κι Αυστραλός, ο Cody Simpson πιο πολύ μοιάζει με βλαχοαμερικάνο κι η φωνή του - ο Θεός να την κάνει - κάνει την φωνή του Justin Bieber ν' ακούγεται σαν της Aretha Franklin στ' αυτιά μου! Όσο για το τραγούδι, έχει στίχους φιλοσοφικού βάθους του δελτίου του Star. Μα να έχει ξεπέσει τόσο πολύ η εμπορική pop; 3/10       
                                                        8) Kumi Koda - Can We Go Back

                            
        Εδώ πέρα έχουμε επική δολοφονία. Κι εσύ Kumi  έπρεπε να το είχες ξανασκεφτεί προτού το βάλεις στο album σου. Κατανοητό; 5/10                                                    

Kylie Minogue: Aphrodite

    Το album που ήταν απαραίτητο να κάνεις review τον προηγούμενο μήνα ήταν το Bionic. Το trend αυτού του μήνα είναι το Aphrodite. Για το πρώτο ήταν τρελό must το θάψιμο ενώ για το δεύτερο πέφτει διθύραμβος. Όχι άδικα και για τα δυο. H μικροσκοπική σταρ δεν απογοήτευσε, σε αντίθεση με την ξανθομαλλούσα ψευτοβιονική σταρλέτα που κλαίει πλέον βλεποντας τις πωλήσεις της.

     Δεν χρειάζεται συστάσεις η Kylie. Αγαπημένη των pop lovers όλου του κόσμου, καλλιτέχνης με  hits 3 δεκαετιών (της εύχομαι να γίνουν τέσσερις) στο ενεργητικό της μαζί με την Madonna και τους U2, η χαρά του Popjustice καθώς και πολύ τολμηρή (πείτε μου ειλικρινά, ποια dance diva έχει κάνει ντουέτο με τον Nick Cave, ο οποίος μόνο με την  dance δεν έχει σχέση, κι ας της έλεγε η δισκογραφική "μην πας και το κάνεις, αλλιώς τέλειωσε η καριέρα σου";) και πρωην καρκινοπαθής.
    Το πρώτο single και κομμάτι του album, αλλά όχι στα charts, το All The Lovers είναι ένα midtempo άκρως καλοκαιρινό και πολύ grower. Μετά έρχεται το δεύτερο single Get Outta My Way κι αγαπημένο μου κομμάτι στο album, για το οποίο σφάχτηκαν οι παραγωγοί της Britney χωρίς επιτυχία.Κάτι ήξεραν, πιστέψτε με. Είναι μια radio - friendly πιασάρικη popιά βγαλμένη από την δεκαετία του 80. Δύσκολο θα είναι να μην γίνει hit. Hit material είναι και το Cupid Boy που είναι το πιο ηλεκτρονικό κομμάτι του album καθώς και το μοναδικό στο οποίο χρησιμοποιήται autotune, ευτυχώς σε μικρή ποσότητα, όχι σαν μερικές - μερικές, ονόματα δεν λέμε, υπολήψεις δεν θίγουμε, που ξεχνούν να το κλείσουν. Αυτά τα δυο θα τα πάνε πολύ καλά στα charts.

   Το Aphrodite έχει και πολλές εκπλήξεις. Μια από αυτές είναι τα writing credits, από όπου φαίνεται ότι η αξία της Nerina Pallot επιτέλους αναγνωρίζεται (yeah!). Έτσι, η τραγουδίστρια του ανεπανάληπτου Learning To Breathe έχει γράψει το ομότιτλο Aphrodite και το Better Than Today. Το πρώτο είναι πολύ διασκεδαστικό και χαρούμενο και το ίδιο θα έλεγα και για το δεύτερο αν και ξεφεύγει πολύ από το ύφος του album. Επίσης, είναι cover ενός τραγουδιού από EP της Nerina, κάτι που σίγουρα φαίνεται αφού το τραγούδι θα μπορούσε να συμπεραλαμβάνεται στο τελευταίο της album, The Graduate. Τυχαίο; Δεν νομίζω!
  Επειδή Kylie χωρίς χαριτωμενιά δεν γίνεται, έχουμε το Everything Is Beautiful και το Too Much, με το δεύτερο να είναι καλύτερο με διαφορά. Τελικά η αρχικομπλεξάρα ο Calvin Harris έκανε κάτι χρήσιμο στην ζωή του. Έχει πολύ μα πάρα πολύ δρόμο, όμως, για να ξεφύγει από την μαύρη μου λίστα ο κύριος! Στιχουργικά το καλύτερο κομμάτι είναι το Illusion που μιλάει για την σκοτεινή πλευρά της δόξας. Αυτά για την βασική tracklist.

     Τα bonus tracks του album φέρουν την υπογραφή των λατρευτών μου Xenomania. Ο λόγος για τα Heartstrings και Mighty Rivers. Το πρώτο μοιάζει με διασταύρωση των Untouchable και Turn To Stone από τον τελευταίο δίσκο των Girls Aloud, το Out Of Control. To Mighty Rivers είναι, ίσως, κάπως αργό για να μπει στην βασική tracklist, αλλά το Heartstrings θα μπορούσε να μπει αντί για το Closer ή το Looking For An Angel. Shame...
   Στους καιρούς που τα charts φιλοξενούν το κάθε electro - dance χαζοτράγουδο της καθεμιάς one hit wonder σταρλέτας σε συνεργασία με τον τάδε DJ που θα ξεχαστεί μετά το καλοκαίρι, η Kylie ήρθε για να τους δείξει ποιος είναι το αφεντικό. Την στιγμή που το autotune πέφτει βροχή, μια αληθινά καλή φωνή για το είδος της έρχεται να τους μηδενίσει την αξία και πολύ καλά θα κάνει. 9 /10

 

                                      01 - All The Lovers
                                      02 - Get Outta My Way
                                      03 - Put Your Hands Up (If You Feel Love)
                                      04 - Closer
                                      05 - Everything Is Beautiful
                                      06 - Aphrodite
                                      07 - Illusion
                                      08 - Better Than Today
                                      09 - Too Much
                                      10 - Cupid Boy
                                      11- Looking For An Angel
                                      12 - Can’t Beat The Feeling
                                      13 - Mighty Rivers (Bonus Track)
                                      14 - Heartstrings (Bonus Track)

We Are The Fallen: Tear The World Down

               Αυτό μ' έκανε να κατεβάσω το album του συγκροτήματος αυτού είναι οι συγκρίσεις με τους  Evanescence.Επειδή είναι και δωρεάν  το download άρα δεν θα έχω να κλαίω τα λεφτάκια μου, δεν το σκέφτηκα και πολύ και το κατέβασα από περιέργεια, για να δω ρε αδερφέ, είναι πιστά αντίγραφα της Amy Lee και της παρέας της ή όχι.
   Καταρχήν πρέπει να αλλάξουν το είδος στην Wikipedia γιατί το πλασάρουν το cd ως gothic metal κι alternative metal. Που το είδατε το gothic ρε παιδιά; Ψευτο - gothic rock να μου πεις, θα σου πω "εντάξει". Βασικά αυτοί παίζουν alternative rock.Όσο για το alternative metal, ούτε στο ελάχιστο δεν είναι metal. Απλά βάλτε Metallica απέναντι σ' αυτούς. Καμία σχέση. Άντε, εγώ θα σας διορθώνω;

  Τέσπα, οι We Are The Fallen (που πάτε μ' αυτό το όνομα ρε; Άντε να προφέρει ο μέσος Αμερικάνος που βαριέται την ζωή του αυτόν το σιδηρόδρομο!) αποτελούνται από την χιλιοflopαρισμένη lead singer Carly Smithson, η οποία πέρασε τις χίλιες περιπέτειες για να κάνει καριέρα (έβγαλε ένα album που πούλησε μόνο κάπου στα 300 - 400 αντίτυπα κι έκανε δυο αποτυχημένα περάσματα από το American Idol), τον Marty O' Brien στο μπάσο, τον Rocky Gray στα ντραμς και τα πρώην μέλη των Evanescence κι οι πιθανές  αιτίες που οι We Are The Fallen θεωρούνται αυτό που θεωρούνται, Ben Moody  και JohnLeCompt στις κιθάρες.
Το album θα μπορούσε να ήταν καμιά fan made συλλογή από μέτρια covers από b sides των Evanescence. Ακούς το πρώτο single, το Bury Me Alive και λες, εντάξει, δεν είναι κι εντελώς ενοχλητικό. Και το Burn κάπως ακούγεται, αλλά από το Paradigm κι έπειτα βρομοκοπάει Evanescence επικύνδινα. Τα κομμάτια St. John και Without You παρουσιάζουν κάποιο ενδιαφέρον, αλλά δεν είναι ικανά να βγάλουν την ταμπέλα που έχει μπει στο συγκρότημα. Το υπόλοιπο album κυλάει εκνευρηστικά, χωρίς κανένα ίχνος πρωτοτυπίας. Και σαν να μην έφτανε αυτό, είναι αρκετά συνεκτικό κι υστερικό. Στο τέλος σε φτάνει στο σημείο να σκέφτεσαι να το παρατήσεις και να μην το ακούσεις ποτέ σου. Στην δεύτερη ακρόαση, όμως, ξέρεις ότι δεν θα κρατήσεις τίποτα. Και, πράγματι, δεν θα κρατήσεις τίποτα. Γι' αυτό έπρεπε να το σκεφτούν πριν βάλουν τίτλο. Καλύτερα να λεγόταν το album Through Hell. Θα ήταν ο τέλειος προειδεασμός για τον δύσμοιρο ακροατή.

    Συμπερασματικά, το Tear The World Down αποδεικνύει αυτό που αποκαλούν το συγκρότημα πως είναι: ένα φθηνό αντίγραφο των Evanescence. Από την μια είναι δικαιολογημένο γιατί μέσα στο γκρουπ είναι δυο πρωην μέλη των Evanescence που ίσως να μην έφυγαν από το συγκρότημα επειδή βαρέθηκαν, αλλά λόγω προσωπικών διαφορών και να τους έμεινε η επιθυμία να συνεχίσουν αυτό που κάνουν, από την άλλη, όμως, δεν μπορείς να καταστρέψεις έτσι τους bandmates σου, βάζοτας τους να μιμηθούν το παλιό σου group, με κίνδυνο να μην πουλήσεις εξαιτιάς αυτού, ειδικά όταν έχεις μια lead singer που άργησε πολύ να δει άσπρη μέρα. Δεν είναι άξιοι καν  να συναγωνιστούν το γκουπ αυτό για έναν πολύ απλό λόγο: η φωνή της Carly Smithson δεν φτάνει ούτε στο ελάχιστο την φωνή της Amy Lee. Τι βαθμό βάζουμε σ' ένα album χωρίς προσωπικότητα λοιπόν; 2/10

                                                    01. Bury Me Alive
                                                    02. Burn
                                                    03. Paradigm
                                                    04. Don’t Leave Me Behind
                                                    05. Sleep Well, My Angel
                                                    06. Through Hell
                                                    07. I Will Stay
                                                    08. Without You
                                                    09. St. John
                                                   10. I Am The Only One
                                                   11. Tear The World Down