We Are The Fallen: Tear The World Down

               Αυτό μ' έκανε να κατεβάσω το album του συγκροτήματος αυτού είναι οι συγκρίσεις με τους  Evanescence.Επειδή είναι και δωρεάν  το download άρα δεν θα έχω να κλαίω τα λεφτάκια μου, δεν το σκέφτηκα και πολύ και το κατέβασα από περιέργεια, για να δω ρε αδερφέ, είναι πιστά αντίγραφα της Amy Lee και της παρέας της ή όχι.
   Καταρχήν πρέπει να αλλάξουν το είδος στην Wikipedia γιατί το πλασάρουν το cd ως gothic metal κι alternative metal. Που το είδατε το gothic ρε παιδιά; Ψευτο - gothic rock να μου πεις, θα σου πω "εντάξει". Βασικά αυτοί παίζουν alternative rock.Όσο για το alternative metal, ούτε στο ελάχιστο δεν είναι metal. Απλά βάλτε Metallica απέναντι σ' αυτούς. Καμία σχέση. Άντε, εγώ θα σας διορθώνω;

  Τέσπα, οι We Are The Fallen (που πάτε μ' αυτό το όνομα ρε; Άντε να προφέρει ο μέσος Αμερικάνος που βαριέται την ζωή του αυτόν το σιδηρόδρομο!) αποτελούνται από την χιλιοflopαρισμένη lead singer Carly Smithson, η οποία πέρασε τις χίλιες περιπέτειες για να κάνει καριέρα (έβγαλε ένα album που πούλησε μόνο κάπου στα 300 - 400 αντίτυπα κι έκανε δυο αποτυχημένα περάσματα από το American Idol), τον Marty O' Brien στο μπάσο, τον Rocky Gray στα ντραμς και τα πρώην μέλη των Evanescence κι οι πιθανές  αιτίες που οι We Are The Fallen θεωρούνται αυτό που θεωρούνται, Ben Moody  και JohnLeCompt στις κιθάρες.
Το album θα μπορούσε να ήταν καμιά fan made συλλογή από μέτρια covers από b sides των Evanescence. Ακούς το πρώτο single, το Bury Me Alive και λες, εντάξει, δεν είναι κι εντελώς ενοχλητικό. Και το Burn κάπως ακούγεται, αλλά από το Paradigm κι έπειτα βρομοκοπάει Evanescence επικύνδινα. Τα κομμάτια St. John και Without You παρουσιάζουν κάποιο ενδιαφέρον, αλλά δεν είναι ικανά να βγάλουν την ταμπέλα που έχει μπει στο συγκρότημα. Το υπόλοιπο album κυλάει εκνευρηστικά, χωρίς κανένα ίχνος πρωτοτυπίας. Και σαν να μην έφτανε αυτό, είναι αρκετά συνεκτικό κι υστερικό. Στο τέλος σε φτάνει στο σημείο να σκέφτεσαι να το παρατήσεις και να μην το ακούσεις ποτέ σου. Στην δεύτερη ακρόαση, όμως, ξέρεις ότι δεν θα κρατήσεις τίποτα. Και, πράγματι, δεν θα κρατήσεις τίποτα. Γι' αυτό έπρεπε να το σκεφτούν πριν βάλουν τίτλο. Καλύτερα να λεγόταν το album Through Hell. Θα ήταν ο τέλειος προειδεασμός για τον δύσμοιρο ακροατή.

    Συμπερασματικά, το Tear The World Down αποδεικνύει αυτό που αποκαλούν το συγκρότημα πως είναι: ένα φθηνό αντίγραφο των Evanescence. Από την μια είναι δικαιολογημένο γιατί μέσα στο γκρουπ είναι δυο πρωην μέλη των Evanescence που ίσως να μην έφυγαν από το συγκρότημα επειδή βαρέθηκαν, αλλά λόγω προσωπικών διαφορών και να τους έμεινε η επιθυμία να συνεχίσουν αυτό που κάνουν, από την άλλη, όμως, δεν μπορείς να καταστρέψεις έτσι τους bandmates σου, βάζοτας τους να μιμηθούν το παλιό σου group, με κίνδυνο να μην πουλήσεις εξαιτιάς αυτού, ειδικά όταν έχεις μια lead singer που άργησε πολύ να δει άσπρη μέρα. Δεν είναι άξιοι καν  να συναγωνιστούν το γκουπ αυτό για έναν πολύ απλό λόγο: η φωνή της Carly Smithson δεν φτάνει ούτε στο ελάχιστο την φωνή της Amy Lee. Τι βαθμό βάζουμε σ' ένα album χωρίς προσωπικότητα λοιπόν; 2/10

                                                    01. Bury Me Alive
                                                    02. Burn
                                                    03. Paradigm
                                                    04. Don’t Leave Me Behind
                                                    05. Sleep Well, My Angel
                                                    06. Through Hell
                                                    07. I Will Stay
                                                    08. Without You
                                                    09. St. John
                                                   10. I Am The Only One
                                                   11. Tear The World Down