What Makes Me A Bitch
The Thoughts (?) Of A Very Very Blonde Blogger

Τρίτη 9 Νοεμβρίου 2010

The Nostalgia And The Bitch

         Τον τελευταίο καιρό μ' έχει πιάσει ένα απίστευτο σύνδρομο νοσταλγίας, πιο βαρβάτο κι από βαρβάτο. Έχω ένα ψιλοκόλλημα με το παρελθόν γενικώς, αλλά αυτό που μου συμβαίνει τον τελευταίο καιρό είναι το κάτι άλλο.Ίσως να φταίει το γεγονός ότι αύριο είναι η επέτειος ενός τσακωμού μου (και τώρα λέτε εσείς, οι άμυαλοι αναγνώστες μου: "Και πως θα το γιορτάσεις μωρή writer;"). Ίσως να φταίνε τ' άστρα. Μάλλον η Πατέρα ή η Άση Μπίλιου θα είπε για νοσταλγία εντατίκ στον Σκορπιό. Μα δεν βαριέστε, εγώ θα κάνω ένα post άσκοπο όσο δεν πάει!
  Έχω αναμνήσεις κυρίως από την Β και την Γ Γυμνασίου, Θυμάμαι τις διακοπές των Χριστουγέννων στην Β Γυμνασίου, όταν άρχισα να γράφω το πρώτο "σοβαρό" μου βιβλίο (με την έννοια ότι ήταν το πρώτο που είχε πάνω από 100 σελίδες). Τότε ήταν χειρόγραφο, τώρα το έχω μεταφέρει στον υπολογιστή και το έχω εκτυπώσει και, ναι, μπορείτε να με πείτε ψωνάρα επειδή καμιά φορά το κοιτάω και θυμάμαι τα παλιά. Τον Γενάρη εκείνης της χρονιάς, όταν οι ιδέες για το βιβλίο αυτό μου έρχονταν μια μια. Τον Δεκέμβρη της Γ Γυμνασίου, όταν κάποια ψυχή αναγκάστηκε ν' αφήσει το σχολείο που αγάπησε για να βουτήξει στα βαθιά νερά ενός άλλου χωρίς να το θέλει. Τον Μάιο και τον Ιούνιο του 2009, όταν ήξερα ότι όλα θα πήγαιναν καλύτερα, δίχως εχθροπραξίες και βαθμούς κάτω από την βάση. Την αποφοίτηση μου από το Γυμνάσιο, την αρχή ενός τρελού καλοκαιριού. Νοσταλγίες και γεράματα μωρή, όπως θα έλεγε η λατρευτή Θεία Ντόνα.
  Όμως, όπως λένε οι She & Him, don't look back. Ας κοιτάξουμε το παρόν λοιπόν (ναι, σ' εσάς απευθύνομαι, heart broken sluts!:p). Αν μερικοί από εσάς αληθορίζετε, τότε αυτό είναι ένα μικρό πρόβλημα, δεν νομίζετε;

7 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

φυσικά και πρέπει να κοιτάζουμε πάντα μπροστά. αλλά πολλές φορές το παρελθόν μας καταδιώκει...! :Ρ

*εγώ το πρώτο μου 'βιβλίο' το έγραψα στα 10. ήταν τόσο αστείο. ονομαζόταν '3 mates' ή κάπως έτσι και ήταν γραμμένο στα αγγλικά. enough said. όταν είμαι σκατά ψυχολογικά το διαβάζω και γελάω.

Ανώνυμος είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
musicbug είπε...

Hey gal!
Kapoia stigmi tha ta skeftese ola ayta kai tha gelas kai tha les ti xazo pou asxoliosoun me kati tetoia ;-)

Fleur είπε...

Το παρελθον το θυμομαστε πιστευω παντα γλυκα και νοσταλγικα οταν αυτο υπηρξε ωραιο.

Αλλα φυσικα δεν πρεπει να ξεχναμε να ζουμε στο παρον και οχι στο παρελθον.:)

Queer Punk είπε...

To pa8ainw k gw auto..alla oxi toso entona LOL!

Takis Malkotsis είπε...

Και εγώ έχω κόλλημα μα το παρελθόν. Πάντα σε ότι κακό και αν γίνεται νοσταλγώ το παρελθόν. Αλλά να ξέρεις ότι αν κοιτάς το πίσω δεν θα πας μπροστά.

the writer είπε...

Αγανακτησμένη Έφηβη, εγώ το πρώτο μου "βιβλίο" το είχα γράψει κάπου στα 9. Είχε ως θέμα κάτι νεράιδες! Μιλάμε, ήταν η ύψιστη ξεπατικοτούρα του Winx Club!
Musicbug, μην νομίζεις, και τώρα έτσι σκέφτομαι.
Fleur, αλίμονο, αν κοιτούσαμε το παρελθόν, έχετε γειά βρισούλες!
George, να σε δω όταν θ' αποφοιτήσεις από το Γυμνάσιο!
Socrates, γειά σου ρε σοφέ!